Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), , Sędzia WSA Magdalena Maliszewska, Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi U. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., działając z upoważnienia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu odwołania U., na podstawie art. 180 § 1 i art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 9, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej kpa, w związku z art. 83 a ust. 2 ustawy z dnia 13 stycznia 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585), dalej u.s.u.s.- utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...], znak: [...] w przedmiocie objęcia ubezpieczeniami społecznymi Z. B. w okresie od [...] września 2003 r. do [...]marca 2005 r. i wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, zdrowotne i na Fundusz Pracy za miesiące: grudzień 2003r., styczeń 2004 r., luty 2004 r., marzec 2004 r., kwiecień 2004 r., maj 2004 r., czerwiec 2004 r. lipiec 2004 r., sierpień 2004 r., luty 2005 r., i marzec 2005 r.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił zasady obowiązujące w postępowaniu nieważnościowym, podkreślając, że w tym postępowaniu organ nie orzeka co do istoty sprawy, jak w postępowaniu odwoławczym. Ustala jedynie czy i do jakich naruszeń prawa doszło w postępowaniu zwykłym, a następnie ocenia czy naruszenia te miały charakter rażący.
Następnie stwierdził, że wskazane w sprzeciwie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Z. zarzuty miały charakter zarzutów w postępowaniu odwoławczym, bo dotyczyły naruszenia prawa procesowego, polegającego na zaniechaniu wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego i nie zapewnienia stronie możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów. Nadto organ podkreślił, że Prokurator nie wyjaśnił jaki istotny wpływ na wynik sprawy mogły mieć ww. nieprawidłowości i czy uzupełnienie postępowania mogłoby wpłynąć na wydanie odmiennego rozstrzygnięcia. W ocenie organu słusznie przyjęto w zaskarżonej decyzji, że nie każde naruszenie prawa procesowego może być kwalifikowane jako rażące. Przypisanie decyzji wady nieważności w przypadku naruszenia przepisów proceduralnych dopuszczalne jest bowiem wyłącznie wtedy, gdy ich naruszenie ma charakter rażący i pozostaje w związku z ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy. Można zatem mówić o rażącym ich naruszeniu wówczas, gdyby w sposób nie budzący wątpliwości, a więc oczywisty, nie zastosowano ich w postępowaniu lub zastosowano nieprawidłowo.
Organ odnosząc się do twierdzenia do nie zawiadomienia strony o możliwości wypowiedzenia się na okoliczność zebranego materiału dowodowego wyjaśnił, że zarzut ten jest nie uzasadniony. Zaznaczył, że strona została zawiadomiona o możliwości wypowiedzenia się, a ponadto zaskarżona decyzja została Z. B. doręczona i mógł on w zwykłym trybie wnieść odwołanie. Potwierdzają powyższe zeznania złożone przez Z. B. w P.