Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy uzgodnienia pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Sawczuk, Sędziowie asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 listopada 2018 r. sprawy ze skargi [...] z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2017 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji, II. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącej spółki [...] z siedzibą w [...] kwotę 597 zł ( pięćset dziewięćdziesiąt siedem ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/9

1. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: "Minister Kultury") postanowieniem z [...] grudnia 2017 r., znak: [...], po rozpatrzeniu zażalenia spółki [...] sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w W., zwanej dalej "skarżącą", na postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z [...] lipca 2017 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy uzgodnienia pozwolenia na budowę placu składowego z oświetleniem i instalacją deszczową na działce nr ewid. [...] w W., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

2. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. (dalej: "PINB") wnioskiem z [...] marca 2017 r. wystąpił do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w S. (dalej: "[...] WKZ") z wnioskiem o uzgodnienie projektu i lokalizacji placu składowego wybudowanego na terenie działki nr ewid. [...] w W., w gminie D.. Wniosek został złożony w związku z postępowaniem legalizacyjnym toczącym się w trybie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.), zwanej dalej "pr.bud.".

3. W dniu [...] marca 2017 r. [...] WKZ wydał postanowienie, znak: [...], odmawiające uzgodnienia inwestycji polegającej na budowie na terenie działki nr [...] w miejscowości W., placu składowego z oświetleniem i instalacją deszczową.

Jako postawę prawną wskazano art. 8 ust. 3 w związku z art. 7 ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 75, poz. 464; zwanej dalej "ustawą zmieniającą") oraz art. 49 ust. 1 w związku z art. 39 ust. 3 i 48 pr.bud., oraz w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. f, art. 7 pkt 4 oraz art. 91 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 ze zm.; zwanej dalej "u.o.z.o.z.") oraz na podstawie art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), dalej "k.p.a.".

Organ wskazał, że teren inwestycji częściowo położony jest w granicach cmentarza przykościelnego, który jest ujęty w wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz jest obiektem przeznaczonym do ujęcia w gminnej ewidencji zabytków. Takie sposoby ustalenia zabytkowego charakteru cmentarza stanowią ustawowe formy ochrony zabytków.

W ocenie organu, budowa utwardzonego placu składowego wraz z innymi instalacjami technicznymi stoi w sprzeczności z celami i warunkami ochrony konserwatorskiej zabytkowego cmentarza. Natomiast wykonane już, do czasu wstrzymania przez PINB, roboty budowlane świadczą o negatywnym wpływie inwestycji na zabytek i degradacji historycznie ukształtowanego układu przestrzennego wsi Wąwelnica.

Inwestycja narusza również integralność cmentarza przykościelnego i stanowi pogwałcenie zasad kulturowych postępowania z miejscami pamięci i historycznymi cmentarzami. Splantowanie terenu bezpośrednio przylegającego do zabytkowego kościoła i montaż urządzeń technicznych o dużej masie może ponadto wpłynąć negatywnie na warunki posadowienia zabytkowego budynku. Ponadto dodatkowe elementy zagospodarowania oraz sposób użytkowania placu implikuje istnienie lub budowę dalszych niedopuszczalnych elementów w postaci typowego ogrodzenia z prefabrykatów betonowych, obsadzonego po stronie wewnętrznej żywopłotem z tui oraz wysokich na 3 metry miejsc składowania palet. Wskazane elementy - zdaniem organu - powodują oraz będą powodować przesłonięcie widoku zabytkowego kościoła oraz wydzielenia przestrzennego pozostałej części dawnego cmentarza przykościelnego.

Strona 1/9