Kluczową rolę z punktu widzenia realizacji zasady równości, zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej oraz zasady pewności prawa, spełnia zatem uzasadnienie decyzji. Nie może być ono ogólnikowe i odwoływać się do pozaustawowych sformułowań (por. wyrok NSA z 8 czerwca 2000 r., sygn. akt V SA 2278/99, LEX nr 49948). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie doszedł do przekonania, że w rozpoznawanej sprawie, uzasadnienia decyzji organów konserwatorskich zadaniu temu nie sprostały.
Jednocześnie wyjaśnić przyjdzie, że w sprawie niniejszej nie może mieć znaczenia fakt wszczęcia w 2019 r., a więc już po złożeniu przez Spółdzielnię wniosku o zgodę na wyburzenie obiektu, postępowania w sprawie wpisu budynku do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] (patrz: zawiadomienie z [...] listopada 2019 r. - k. 43 akt administracyjnych). Jak bowiem zauważył sam organ II instancji, stosownie do treści art. 10a u.o.z.o.z., wszczęcie takiej procedury wyklucza jedynie prowadzenie prac przy budynku, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku. Przepis ten nie zakazuje natomiast prowadzenia postępowań administracyjnych, w tym postępowania na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1 u.o.z.o.z. i wydania stosownego orzeczenia w tej sprawie.
Organy ochrony zabytków rozpoznając ponownie sprawę będą zatem obowiązane ustalić czy z uwagi na stwierdzony stopień zniszczenia budynku możliwe jest wykonanie remontu tego obiektu dla przywrócenia jego funkcji użytkowych, przy jednoczesnym zachowaniu wartości historycznej, artystycznej lub naukowej, czy też uzasadnione będzie jego wyburzenie, o co wnioskuje skarżąca. Z uwagi na konieczność przeprowadzenia przez organy uzupełniającego postępowania dowodowego i dokonania ponownej oceny wniosku skarżącej na podstawie całokształtu materiału dowodowego, ocena zasadności odmowy pozwolenia na rozbiórkę budynku byłaby przedwczesna.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a. zasądzając od Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu na rzecz skarżącej Spółdzielni zwrot kosztów postępowania w kwocie stanowiącej równowartość wynagrodzenia działającego w sprawie pełnomocnika (480 zł) ustalonego na podstawie § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 265), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł) oraz wpisu od skargi (200 zł).