Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd, , Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Protokolant Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej skargę oddala

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania G. M. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2009 r., znak: [...] odmawiającej uchylenia własnej decyzji z dnia [...] listopada 2007 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu przywrócenia do stanu poprzedniego terenu działek o nr ew. [...] i [...], położonych w miejscowości Z., poprzez likwidację stawu "N." wraz z urządzeniami piętrzącymi

- utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadniając zaskarżoną decyzję organ II instancji przywołał treść zasady trwałości decyzji ostatecznych wyrażoną w art. 16 k.p.a. oraz wskazał, na charakter trybu wznowienia postępowania administracyjnego. Zauważył, że z uwagi na treść art. 170 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U Nr 153, poz.1270 z późn. zm.), ograniczona bądź wyłączona jest dopuszczalność wznowienia postępowania administracyjnego po kontroli decyzji dokonanej przez sąd administracyjny. Argumentując swe rozstrzygnięcie Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego zauważył również, że w przedmiotowej sprawie prawomocnym wyrokiem z dnia 9 lutego 2009 r., wydanym w sprawie sygn. akt: II SA/Gl 111/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę G. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2007 r., znak: [...]. Organ zauważył również - powołując się na stanowisko prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych - że wyrok oddalający skargę zamyka organom administracji publicznej możliwość korzystania z nadzwyczajnych postępowań, właściwych dla uchylenia decyzji ostatecznych wadliwych wówczas, gdy przyczyny tej wadliwości mogły być zbadane przez sąd administracyjny w toku rozpoznawania skargi. Taki charakter mają przesłanki wznowienia postępowania administracyjnego wymienione w art. 145 § 1 pkt 3, 4 i 6 k.p.a. Kwestie dotyczące wyłączenia pracownika i organu (pkt 3), udziału strony w postępowaniu (pkt 4) oraz uzyskania prawem wymaganego stanowiska innego organu przed wydaniem decyzji (pkt 6) dotyczą czasu wydania decyzji i powinny być wyjaśnione w toku rozpoznania skargi wniesionej na decyzję. Natomiast pozostałe przesłanki wznowienia postępowania z natury rzeczy mogą ujawnić się (pkt 1, 2 i 5) lub wręcz pojawić się (pkt 7 i 8) także dopiero po rozpoznaniu skargi i wydaniu wyroku ją oddalającego.

Mając na uwadze powyższe, jak również wskazaną przez wnioskodawcę przesłankę z art. 145 § 1 pkt 6 k.p.a., jako jedną z podstaw wznowienia przedmiotowego postępowania, organ II instancji stwierdził, iż mając na względzie okoliczność oddalenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach skargi G. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 14 listopada 2007 r., nie było podstaw prawnych do wznowienia, na tej podstawie, postępowania zakończonego wymienioną decyzją ostateczną. Ponadto, organ II instancji stwierdził, iż podstawę wniosku G. M. o wznowienie postępowania stanowiła również przesłanka określona w art. 145 § 1 pkt 7 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2 k.p.a.). W razie, gdy w postępowaniu administracyjnym powstaje zagadnienie wstępne, organ administracji publicznej obowiązany jest zawiesić postępowanie i stosownie do obowiązujących przepisów prawa albo wystąpić do właściwego organu lub sądu o jego rozstrzygnięcie, albo wezwać stronę do wystąpienia o to w oznaczonym terminie. Jedynie w sytuacjach wyjątkowych, dopuszczalny jest tryb rozstrzygania zagadnień wstępnych, którego istota polega na tym, iż organ administracji w postępowaniu administracyjnym we własnym zakresie rozstrzyga zagadnienie prejudycjalne (art. 100 § 2 k.p.a.). Ten wyjątkowy tryb rozpoznania kwestii wstępnej powoduje, że organ administracyjny bada co prawda sprawę wykraczającą poza zakres jego właściwości, jednakże rozstrzyga w niej tylko na użytek prowadzonego przez siebie postępowania, aby usunąć przeszkodę w jego prowadzeniu. Natomiast jeżeli pomiędzy rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego przez kompetentny organ a rozstrzygnięciem, przyjętym przez organ wydający decyzję (w przypadku gdy zastosował on tryb nadzwyczajny) zachodzi różnica w istotnych punktach, stanowi to podstawę wznowienia postępowania. Wznowienie postępowania na tej podstawie wymaga więc po pierwsze ustalenia, jaki był wpływ rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego na treść decyzji ostatecznej, a po drugie porównania treści rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przyjętego przy rozstrzygnięciu sprawy z rozstrzygnięciem tego zagadnienia przez właściwy organ.

Strona 1/4