Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak (spr.), Protokolant spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2015 r. sprawy ze skargi M. G. i M. G. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala
Postanowieniem z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego po rozpatrzeniu wniosku M. G. i M. G. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r. [...], odmawiającym wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] lutego 2008 r., znak: [...], wpisującej do rejestru zabytków pod numerem [...], budynek dawnego kościoła braci morawskich, usytuowany przy ul. [...] w [...]
- utrzymał w mocy postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r.
W uzasadnieniu organ podał, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] lutego 2008 r., wpisał do rejestru zabytków pod numerem [...], budynek dawnego kościoła braci morawskich (odłam anabaptystów), położony na działce oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...], obręb [...], przy ul. [...] w [...].
Od decyzji tej odwołali się M. G. i M. G., Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., utrzymał w mocy ww. decyzję.
Skarga na ostateczną decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego została oddalona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 68/10.
Rozpoznając wniosek skarżących o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] lutego 2008 r. organ uznał, iż skontrolowanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zgodności z prawem tej decyzji stanowi przeszkodę do wszczęcia postępowania nadzwyczajnego. Wyjaśnił, że sąd administracyjny z urzędu bierze pod uwagę kwalifikowaną wadliwość decyzji, co stanowi podstawę stwierdzenia jej nieważności. Z tego względu po wydaniu wyroku oddalającego skargę na decyzję administracyjną niedopuszczalne jest prowadzenie przez organy administracji postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, gdyż oznaczałoby to podważanie ustaleń dokonanych przez sąd.
Wskazując na powyższe organ powołał się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I OPS 6/09.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie z dnia [...] października 2014 r. wnieśli M. G. i M. G., zarzucając naruszenie przepisów postępowania:
- art. 7 i 8, art. 11, art.12 § 1, art. 77 § 1, art. 80 i 107 §3 k.p.a., polegające na nieprawidłowym ustaleniu stanu faktycznego z powodu nierozpatrzenia sprawy wnikliwie w oparciu o całokształt materiału dowodowego i niedokonaniu jego wszechstronnej oceny;
- art. 8 k.p.a. - naruszenie zasady pogłębiania zaufania obywateli do władzy publicznej, poprzez wydanie postanowienia odmawiającego wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji, która narusza chronione przez Konstytucję RP prawo własności.