Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, , Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Protokolant specjalista Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2015 r. sprawy ze skargi A.K.-W. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] września 2014 r. znak: [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej skargę oddala
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2014 r., znak [...] Główny Inspektor Sanitarny, po rozpatrzeniu odwołania A. K., utrzymał w mocy decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r,. znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u A. K. choroby zawodowej, wymienionej pod poz. 15.3 obowiązującego wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1367).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że z karty oceny narażenia zawodowego wynika, iż A. K. - W. pracowała w charakterze nauczyciela matematyki przez 36 lat, w warunkach stwarzających ryzyko powstania przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat.
Przeprowadzona w Poradni Laryngologiczno-Foniatrycznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Z. kompleksowa diagnostyka foniatryczna w związku z podejrzeniem choroby zawodowej narządu głosu nie wykazała zmian organicznych w zakresie krtani, uznanych za typowe dla następstw nadmiernego wysiłku głosowego w postaci guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych oraz niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią, które dają podstawę do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu. W opinii ośrodka WOMP w Z. wskazano, że stwierdzone u pacjentki w badaniu foniatrycznym częściowe zanikowe przewlekłe zapalenie gardła oraz dysfonia hiperfunkcjonalna nie figurują w wykazie chorób zawodowych, a zatem nie mogą być uznane za chorobę zawodową. Pomimo, iż badana pracowała przez wiele lat jako nauczyciel w narażeniu na wysiłek głosowy, nie stwierdzono u niej podstawy do rozpoznania choroby zawodowej z pkt 15.3 wykazu.
A. K.-W. nie zgodziła się z treścią ww. orzeczenia, wobec czego skierowana została na dalsze badanie do jednostki orzeczniczej Instytutu Medycyny Pracy w Ł., który dnia [...] lipca 2014 r. wydał orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wymienionej w poz. 15.3 wykazu chorób zawodowych. Wskazano w nim, iż przeprowadzona ocena wydolności głosowej krtani metodą wideostroboskopową wykazała, że fałdy głosowe są symetryczne przy fonacji i oddychaniu, gładkie zwarcie fonacyjne jest prawidłowe. Próba obciążeniowa narządu głosu jest ujemna, drgania fałdów głosowych są niejednakowe, niejednoczesne, nieregularne. Przesunięcie brzeżne jest obustronnie ograniczone, poziom fałdów głosowych jest równy. Nie występuje tendencja do fonacji rzekomej. Badaniem laryngologicznym i foniatrycznym rozpoznano dysfonię hyperfunkcjonalną. Nie wykazano zmian w obrębie narządu głosu, charakterystycznych dla skutków wieloletniego narażenia na nadmierny wysiłek głosowy, w postaci guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych bądź niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią, które dają podstawę do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu. Stwierdzone obecnie zmiany morfologiczno-czynnościowe w zakresie krtani nie są objęte wykazem chorób zawodowych i w związku z tym brak jest podstaw do rozpoznania choroby zawodowej.