Mając na uwadze powyższą argumentację oraz kwestie związane z nieruchomością zajmowaną przez skarżącego, skarżący powinien być także uznany za stronę postępowania, zakończonego wydaniem decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 1991 r. Stroną postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest nie tylko strona postępowania zwykłego zakończonego wydaniem kwestionowanej decyzji, lecz również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczyć mogą skutki stwierdzenia nieważności decyzji - wyrok NSA w Warszawie z 12.01.1994 r., II SA 2164/92, ONSA 1995/1, poz. 32, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 czerwca 2013 r. II SA/Kr 358/13, LEX nr 1327980 ). Bez wpływu zatem na status strony, pozostaje niezawiniony brak udziału skarżącego w postępowaniu o stwierdzenie nieważności ww. decyzji o którym skarżący nie miał wiedzy. Niewątpliwie, jak już wskazano, skutki stwierdzenia nieważności decyzji stwierdzającej nieważność likwidacji Stowarzyszenia [...] dotyczą zarówno interesu prawnego, jak też obowiązków skarżącego.
Należy także podkreślić, że powyższe okoliczności, dotyczące nieruchomości skarżącego wykazujące jego interes prawny, zostały przez organ pominięte. Organ nie odniósł się też do argumentacji przedstawionej w odwołaniu w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, co stanowi naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a.
Ponadto organ w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia nie odniósł się do stanowiska Prokuratury Okręgowej w [...], zawartego w piśmie z dnia [...]lipca 2018 roku ( k. 30, tom II akt ), które powinno stanowić asumpt do wszczęcia przez Ministra z urzędu postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] grudnia 1991 r. w oparciu o przepis art. 157 § 2 k.p.a. W piśmie tym bowiem Prokuratura, stawia tej decyzji konkretne zarzuty naruszenia art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz art. 26 pkt 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo o Stowarzyszeniach z dnia 27 października 1932 r., art. 77 i 80 k.p.a. oraz art. 156 § 2 k.p.a. poprzez stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, która wywołała nieodwracalne skutki prawne. Organ zatem naruszył dyspozycję art. 157 § 2 k.p.a., bowiem nawet wówczas, gdyby uznał, że skarżącemu nie przysługuje status strony, powinien z urzędu wszcząć postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji. Jest to jednocześnie kolejny argument przemawiający za niezasadnością zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Nie jest natomiast zasadny zarzut pominięcia przez organ stanowiska wyrażonego przez Związek [...], bowiem argumentacja tego podmiotu sprowadzała się do poparcia stanowiska skarżącego, co wynika z pisma z dnia [...] września 2015 roku. Organ nie mógł szeroko odnieść się zarówno do pochodzącego od Związku wniosku o stwierdzenie nieważności, jak też wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z uwagi na ich lakoniczność i odwołanie do argumentacji podnoszonej przez skarżącego. Nie wynika natomiast z uzasadnienia postanowienia organu, by nie uznał pisma Związku za odrębny wniosek o stwierdzenie nieważności. Wynika z niego jedynie, że podobnie jak w przypadku skarżącego, nie uznał Związku za stronę postępowania.