Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska (spr.), , Sędzia WSA Maria Tarnowska, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant spec. Sylwia Kruszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2015 r. sprawy ze skargi T. O. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie strona 1/15

Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją wydaną dnia [...] października 2014 r. na podstawie art. 138 pkt 1 kpa utrzymał w mocy decyzje Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2013 r.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że Starosta [...], po rozpatrzeniu wniosku Wójta Gminy [...], działając na podstawie art. 11a ust. 1, art. 11 b, art. 11d, art. 11f, art. 11i ust. 1, art. 12, art. 17, art. 19, art. 20 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 194, poz. 1994 z późn. zm.), zwanej dalej "specustawą drogową", oraz art. 10 kpa, wydał w dniu [...] września 2011 r. decyzję znak: [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia budowlanego polegającego na "Rozbudowie dróg dojazdowych gminnych do zbiornika w [...], Nr [...] i Nr [...] w miejscowości [...]".

Pismem z dnia [...] lipca 2013 r. T.O. i E. O. wystąpiły do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego o "powstrzymanie samowoli budowlanej", dotyczącej czterech przejść podziemnych dla płazów oraz rowu wykopanego wzdłuż działki o nr ewidencyjnym [...], wykonanych w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji.

Następnie pismem z dnia [...] sierpnia 2013 r. wniosły o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] oraz wznowienie z urzędu postępowania w sprawie ww. decyzji.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego pismem z dnia [...] września 2013 r. przekazał ww. pisma skarżących do Wojewody [...], jako organu właściwego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...].

Pismem z dnia [...] października 2013 r., znak: [...], Wojewoda [...] wezwał skarżące do wyjaśnienia, czy pisma z dnia [...] lipca 2013 r. oraz z dnia [...] sierpnia 2013 r. należy traktować jako wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] czy stanowią one wniosek o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem ww. decyzji.

Pismem z dnia [...] października 2013 r. T. O. oraz E. O. poinformowały Wojewodę [...], że przesłane pisma należy traktować jako wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...]. Uzasadniając swoje stanowisko skarżące wskazały na rozbieżności pomiędzy projektem budowlanym, stanowiącym integralną część decyzji Starosty [...], a treścią decyzji Wójta Gminy [...] z dnia [...] marca 2011 r., znak: [...] o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia, zwaną dalej "decyzją środowiskową".

Ww. pisma zostały następnie przez skarżące uzupełnione pismami z dnia [...] października 2013 r., [...] listopada 2013 r. oraz [...] listopada 2013 r.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., znak: [...], odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...].

Odwołanie od tej decyzji wniosły T. O. i E. O. zarzucając organowi naruszenie art. 7, 77, 80 i 107 § 3 kpa.

Strona 1/15