Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), , Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, Sędzia WSA Tomasz Stawecki, , Protokolant spec. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. na rzecz skarżącego R. B. kwotę 700 zł (siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja sanitarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/10

W dniu 21 stycznia 2013 r. do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego [...] (dalej PPIS) wpłynęło zgłoszenie R. B. podejrzenia choroby zawodowej - obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonym jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1,2 i 3 kHz.

W toku postępowania Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Centrum Profilaktyczno-Lecznicze w Ł., działając jako jednostka orzecznicza I stopnia, wydał w dniu [...] listopada 2013 r. orzeczenie nr [...] stwierdzające brak podstaw do rozpoznania u R. B. wskazanej wyżej choroby zawodowej.

R. B. nie zgodził się z treścią powolanego orzeczenia i wystąpił o przeprowadzenie ponownego badania przez jednostkę orzeczniczą II stopnia.

Instytut Medycyny Pracy im. prof. [...] w Ł., działając jako jednostka orzecznicza II stopnia, wydał w dniu [...] marca 2014 r. orzeczenie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania u R. B. choroby zawodowej.

Na skutek kolejnych pism skarżącego kierowanych do PPIS, w których kwestionował on treść wydanych w jego sprawie opinii jednostek orzeczniczych, Instytut Medycyny Pracy im. prof. [...] w Ł. uzupełnił wydane orzeczenie pismami z dnia 5 maja 2015 r., z dnia 24 września 2015 r., z dnia 5 kwietnia 2016 r.

PPIS decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] nie stwierdził u R. B. choroby zawodowej - obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonym jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1,2 i 3 kHz.

R. B. odwołał się od powołanej decyzji do Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. (dalej PWIS).

Organ odwoławczy decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji PWIS odwołał się do orzeczenia jednostki orzeczniczej I stopnia (Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł.) z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] przywołując ustalenie, że "[...] u badanego stwierdzono obustronny odbiorczy ubytek słuchu typu czuciowo

- nerwowego o średniej wielkości w uchu prawym 58,3 dB zaś w uchu lewym - 80 dB (...) w analizowanym przypadku brak jest podstaw laryngologicznych do rozpoznania zawodowego uszkodzenia słuchu ze względu na: 1) stwierdzoną asymetrię słuchu, 2) wielkość stwierdzonego ubytku słuchu w lewym uchu (80 dB

- tak głębokie ubytki słuchu nie są wywoływane przez hałas) [...]". Następnie organ drugiej instancji przywołał fragmenty orzeczenia jednostki orzeczniczej drugiego stopnia (Instytutu Medycyny Pracy im. prof. [...] w Ł.) z dnia [...] marca 2014 r. znak: [...] oraz pism uzupełniających rzeczonego Instytutu z dnia 24 września 2015 r. i z dnia 5 kwietnia 2016 r. PWIS wskazał, że Instytut Medycyny Pracy w Ł. w orzeczeniu z dnia [...] marca 2014 r. stwierdził, iż "[...] wielkość średniego uszkodzenia słuchu (wyliczona jako średnia arytmetyczna z 1,2,3 kHz z najlepszego audiogramu) wynosi w uchu prawym 43 dB oraz w uchu lewym 68 dB [...]". Dalej organ odwoławczy zauważył, że w piśmie uzupełniającym z dnia 5 kwietnia 2016 r. jednostka orzecznicza II stopnia wyjaśniła, że "[...] w wyżej wymienionych badaniach uzyskano wysoce powtarzalne wyniki co do wartości progów słuchu (...) świadczące o braku agrawacji progów słuchu oraz poprawności technicznej wykonanych badań, które uzupełniono o dodatkowe badania audiologiczne. Wyliczone w oparciu o kolejne badania audiometryczne średnie progi słuchu w najlepszym audiogramie wyniosły: 43 dB w uchu prawym i 68 dB w uchu lewym co przy subiektywnym charakterze badania audiometrycznego oraz standardowym skoku 5 dB zakresu wykonanego badania stanowi w pełni wiarygodny i wysoce powtarzalny wynik wyżej wymienionego badania [...]".

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja sanitarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny