Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły (spr.), Protokolant st. ref. Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2015 r. sprawy ze skargi [...] Company spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r., znak: [...]; II. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] na rzecz skarżącej [...] Company spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej przez [...] Company Sp. z o.o. w [...] jest decyzja Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. znak [...], utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r. znak [...] o umorzeniu - na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.)- postępowania w sprawie wszczętej na skutek sprzeciwu złożonego w trybie art. 84c ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przez [...] Company Sp. z o.o. w [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r.
W uzasadnieniu tego orzeczenia organ wojewódzki podał, iż w dniu [...] sierpnia 2014 r. pracownicy upoważnieni przez Państwowego Inspektora Sanitarnego w [...] w obecności funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w [...] przeprowadzili kontrolę w sklepie [...] przy ul. [...] w [...], należącym do Spółki [...] Company z siedzibą w [...]. Kontrola przeprowadzona została w związku z podejrzeniem wprowadzania do obrotu produktów zawierających w składzie substancje spełniające definicję środka zastępczego w rozumieniu art. 4 pkt 27 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. z 2012 r., poz. 124). Podczas kontroli stwierdzono w obrocie produkty o nazwach "[...]", "[...]", "[...]" i "[...]", co do których istniało podejrzenie, że mogą zawierać w swoim składzie substancje będące środkami zastępczymi, które zgodnie z art. 44b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, nie mogą być wytwarzane i wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W trakcie kontroli D. D. - sprzedawca, przekazał zawiadomienie o złożeniu sprzeciwu w trybie art. 84c ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Pracownicy prowadzący kontrolę skontaktowali się telefonicznie z sekretariatem Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w [...] i uzyskali informację, że nie wniesiono do organu sprzeciwu dotyczącego ww. czynności kontrolnych, i w związku z tym czynności te kontynuowano.
W dniu [...] sierpnia 2014 r. do siedziby Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w [...] wpłynął sprzeciw z dnia [...] sierpnia 2014 r. w trybie art. 84c ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, na czynności kontrolne przeprowadzone w dniu [...] sierpnia 2014 r., a powyżej opisane. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] po rozpatrzeniu tego sprzeciwu, wydał decyzję z dnia [...] sierpnia 2014 r. znak [...], będącą przedmiotem rozpatrywanego odwołania Spółki [...] Company Sp. z o.o. w [...].
W odwołaniu zarzucono naruszenie art. 7, art. 11, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie stanu taktycznego, umorzenie postępowania bez wcześniejszego ustalenia działań organu naruszających prawa strony oraz przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jak i brak właściwego uzasadnienia faktycznego decyzji, w szczególności poprzez pominięcie okoliczności podnoszonych w treści sprzeciwu, w tym zarzutu odnoszącego się do rozpoznania sprzeciwu po upływie wymaganego ustawą terminu i niewstrzymanie czynności kontrolnych. Zarzucono także naruszenie art. 105 § 1 k.p.a. poprzez jego zastosowanie, mimo iż postępowanie wszczęte sprzeciwem nie było bezprzedmiotowe, oraz art. 7, art. 8 i art. 9 k.p.a. poprzez ich niezastosowanie. Wskazano też na naruszenie prawa materialnego w postaci art. 84c ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej poprzez umorzenie postępowania zamiast merytorycznego rozpoznania sprzeciwu.