Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły (spr.), , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, Protokolant ref. staż. Julia Murawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] września 2012 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty legalizacyjnej I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji ją poprzedzającej, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Przedmiotem skargi wniesionej przez J. D. jest decyzja Ministra Finansów z dnia [...] września 2012 r. znak [...], którą organ -na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej k.p.a.)- po rozpatrzeniu odwołania skarżącej - J.D. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. znak [...], odmawiającej częściowego umorzenia należności stanowiącej opłatę legalizacyjną w kwocie 30.000,00 zł oraz odsetek za zwłokę od tej należności w wysokości 22.440,00 zł i jednocześnie rozkładającej na 40 rat wraz z odsetkami oraz opłatą prolongacyjną płatność opłaty legalizacyjnej ustalonej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] (z tytułu samowolnej nadbudowy budynku mieszkalnego na działce o nr ewidencyjnym [...] w miejscowości [...] przy ulicy [...]), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Postępowanie administracyjne, w wyniku którego zapadła zaskarżona decyzja, miało następujący przebieg:
W związku z samowolną nadbudową budynku mieszkalnego Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] ustalił J. D. i S. D. opłatę legalizacyjną w wysokości 30.000,00 zł. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2006 r. znak [...] utrzymał w mocy ww. rozstrzygnięcie. Na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] J.D. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Wyrokiem z dnia 20 czerwca 2006 r. sygn. akt II SA/Po 250/06 Sąd skargę oddalił.
Pismem z dnia [...] maja 2006 r. J. D. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o umorzenie opłaty legalizacyjnej. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. znak [...] odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej. Decyzją z dnia [...]sierpnia 2006 r. znak [...] Minister Finansów uchylił w całości ww. decyzję Wojewody [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. znak [...] Wojewoda [...] odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej. Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r. znak [...] Minister Finansów uchylił zaskarżoną decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewodzie [...]. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r. znak [...] odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej. Minister Finansów decyzją z dnia [...] maja 2007 r. znak [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Wojewody [...]. Postanowieniem z dnia [...] maja 2008 r. sygn. akt VII SA/Wa 1317/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę na ww. decyzję.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2008 r. J. D. ponownie wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o umorzenie przedmiotowej opłaty legalizacyjnej, ewentualnie o umorzenie w części i rozłożenie płatności na raty w wysokości 200,00 zł miesięcznie. Po rozpatrzeniu wniosku, decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. znak [...] Wojewoda [...] odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej oraz rozłożył jej płatność na 20 rat. Minister Finansów decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. znak [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 2009 r. znak [...] odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej oraz rozłożył jej płatność na 20 rat. Minister Finansów decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. znak [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. J. D. wniosła skargę na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 24 marca 2010 r. sygn. akt V SA/Wa 1917/09 uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie Ministra Finansów. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak [...] Minister Finansów utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 2073/10 oddalił skargę J. D. na powyższą decyzję.