Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędziowie sędzia WSA Mirosława Kowalska, sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2015 r. sprawy ze skargi J Ż i E Ż na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] września 2014 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad po rozpatrzeniu wniosku E Z i J Z o wyrażenie zgody na urządzenie zjazdu - decyzją z dnia [...] sierpnia 2000 r., znak: [...] nie wyraził zgody na urządzenie zjazdu indywidualnego z drogi krajowej nr [...] na działkę nr [...], położoną na gruntach wsi [...].
J Z i E Z w dniu [...] stycznia 2013r złożyli do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad wniosek o uchylenie na podstawie art. 154 k.p.a. odmownej decyzji z dnia [...] sierpnia 2000 r., znak: [...]i wydanie nowej decyzji o udzielenie zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi krajowej nr [...] na działkę nr [...].
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., znak: [...] odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] sierpnia 2000 r.
Po rozpatrzeniu wniosku J Z i E Z o ponowne rozpatrzenie sprawy, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] lutego 2013 r.
J Z i E Z wnieśli skargę na to rozstrzygnięcie, w wyniku której Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 października 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1294/13 uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję ją poprzedzającą.
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad po ponownym rozpatrzeniu wniosku J Z i E małż. Z - decyzją z dnia [...] lipca 2014 r., znak: [...] odmówił uchylenia na podstawie art. 154 k.p.a. ostatecznej decyzji z dnia [...] sierpnia 2000 r nie wyrażającej zgody na urządzenie zjazdu indywidualnego z drogi krajowej nr [...] na działkę nr [...].
Następnie po rozpatrzeniu wniosku J Z i E Z o ponowne rozpatrzenie sprawy, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] września 2014 r. utrzymał w mocy swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie.
W uzasadnieniu organ wskazał, że J Z i E Z są właścicielami działki o numerze ewid. [...] położonej w [...], przylegającej do istniejącego pasa drogowego drogi krajowej nr [...], zabudowanej budynkiem mieszkalnym w stanie surowym otwartym. Budynek mieszkalny został wybudowany w oparciu o decyzję Wójta Gminy [...] o pozwoleniu na budowę z dnia [...] grudnia 1994 r., znak: [...]. W dacie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego na działce nr ewid. [...] obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania Przestrzennego Gminy [...], którego zapisy określały obsługę komunikacyjną działki, tj. poprzez istniejącą ówcześnie nieurządzoną drogę gminną przebiegającą po śladzie działki nr ewid. [...]. Właściciele działek sąsiednich zmienili samowolnie sposób użytkowania działki nr ewid. [...] (przeznaczonej pod drogę). Natomiast decyzja o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego została wyeliminowana z obiegu prawnego decyzją Wojewody [...]z dnia [...] marca 2006 r., znak: [...] poprzez stwierdzenie jej nieważności wskutek rażącego naruszenia prawa, tj. pozwolenie na budowę dotyczyło nieruchomości nie mającej dostępu do drogi publicznej.