Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron, , Sędzia WSA Justyna Mazur (spr.), Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant ref. staż. Julia Murawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2012 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia w całości lub w części opłaty legalizacyjnej skargę oddala
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania A. G. (dalej: "skarżący"), Minister Finansów (dalej: "Minister", "organ odwoławczy" lub "MF") utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] (dalej: "organ I instancji" lub "Wojewoda") z dnia [...] czerwca 2012 r. Przedmiotem decyzji była odmowa umorzenia w całości bądź w części opłaty legalizacyjnej w wysokości 25.000 zł Jako podstawę prawną decyzji Minister wskazał między innymi art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r.
- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: "Op"), a także art. 59f ust. 1 i art. 59g ust. 5 w związku z art. 49 ust. 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.; dalej: "Prawo budowlane").
Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym:
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] (dalej: "PINB"), postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] ustalił skarżącemu opłatę legalizacyjną w wysokości 25.000 zł z tytułu legalizacji samowolnie dokonanej rozbudowy budynku inwentarskiego o pomieszczenie o wymiarach zewnętrznych 3,25m x 2,25m, znajdującego się na działce o nr ew. [...], położonej w miejscowości [...], gm. [...].
Pismem z dnia 29 marca 2012 r. skarżący wystąpił do Wojewody o umorzenie "kary" w wysokości 25.000 zł za "rzekomą" rozbudowę obory o pomieszczenie do schładzania mleka. Powołał się na swoją trudną sytuację finansową powstałą poprzez upadki krów w gospodarstwie, jak i związaną z uzyskiwaniem niskich dochodów w związku ze spadkiem cen mleka. Podkreślił, iż aby uregulować przedmiotową opłatę zmuszony będzie sprzedać krowy.
Wojewoda pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. zwrócił się do skarżącego o uzupełnienie wniosku poprzez określenie, o jaki rodzaj pomocy się ubiega w związku z art. 67b §1 Op. W odpowiedzi na powyższe pismo skarżący poinformował, że nie oczekuje jakiejkolwiek pomocy finansowej, tylko zwraca się z prośbą o umorzenie nałożonej opłaty legalizacyjnej. Nadto dodał, że pobudowanie pomieszczenia jest niezbędne do dalszego prowadzenia gospodarstwa, a dotychczas uzyskiwane zyski były inwestowane w gospodarstwo w celu poprawy warunków pracy i higieny w gospodarstwie.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. Wojewoda odmówił umorzenia w całości bądź w części opłaty legalizacyjnej w wysokości 25.000 zł. Uzasadniając wskazał, iż wymierzona opłata legalizacyjna, nie jest związana z nadzwyczajną sytuacją, lecz jest konsekwencją działań skarżącego, który rozbudował budynek inwentarski o pomieszczenie o wymiarach zewnętrznych 3,25m x 2,25m znajdujące się na działce o nr ew. [...] położonej w miejscowości [...], gm. [...], bez wymaganego prawem pozwolenia. Zatem wymierzona opłata legalizacyjna w kwocie 25.000 zł nie powstała na skutek szczególnych okoliczności, lecz jest następstwem określonych działań skarżącego, które w konsekwencji spowodowały naruszenie przepisów Prawa budowlanego.
Wojewoda na podstawie przedłożonych przez skarżącego dokumentów ustalił, iż pozostaje on we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z żoną oraz dwoma synami (M. i R.). Wskazał, iż czteroosobowa rodzina utrzymuje się ze świadczeń pieniężnych w łącznej wysokości 5.068,83 zł miesięcznie (dopłaty, dochód z gospodarstwa rolnego, zasiłek M. G.), ponosząc jednocześnie miesięczne wydatki w wysokości około 4.403.33 zł (wydatki miesięczne oraz wydatki jednorazowe). Nadto na rachunek bankowy skarżącego wpływają dodatkowe środki za mleko np.