Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kramek, Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędzia WSA Tomasz Janeczko (spr.), , Protokolant specjalista Ewa Sawicka-Bożek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2020 r. sprawy ze skargi [...]S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...]sierpnia 2019 r. znak [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r., znak: [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: "organ II instancji", " organ odwoławczy", "Minister"), na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 10, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2067 ze zm., dalej: "u.o.z.") oraz art. 17 pkt 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A. z siedzibą w [...] ( dalej: " inwestor", skarżąca"), reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika, od decyzji Miejskiego Konserwatora Zabytków w [...] (dalej: "organ I instancji") z [...] kwietnia 2019 r., nr [...], znak: [...], odmawiającej pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej w obszarze historycznego układu urbanistycznego miasta [...], utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.
Decyzja organu II instancji zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
[...] S.A. z siedzibą w [...] pismem złożonym w dniu 24 stycznia 2019 r., uzupełnionym następnie 25 lutego 2019 r. i 5 marca 2019 r., wniosła o wydanie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej. Inwestycja ta obejmuje budowę wieży strunobetonowej o wysokości całkowitej ( wraz z iglicą ) wynoszącej 43,50 m, montaż systemu antenowego, szaf telekomunikacyjnych oraz utwardzenie terenu i wykonanie ogrodzenia ze stalowej siatki zakończonej od góry trzema rzędami drutu kolczastego. Inwestycja planowana jest na terenie działki nr ew. [...], [...], obręb [...] w [...]. Do wniosku dołączono, m. in. odpis księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości, umowę dzierżawy zawartą w dniu [...] marca 2018 r. pomiędzy inwestorem a Miastem [...] - [...] Ośrodkiem Sportu i Rekreacji oraz projekt budowlany opracowany przez jednostkę projektującą - [...] sp. z o. o. w dniu 7 stycznia 2019 r.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, Miejski Konserwator Zabytków w [...] decyzją z [...] kwietnia 2019 r., odmówił pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej projektowanej w granicach działki nr [...] KM [...] przy ul. [...] w [...] w obszarze historycznego układu urbanistycznego miasta [...], wpisanego do rejestru zabytków pod numerem [...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] stycznia 1956 r. oraz na terenie objętym ochroną na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu stanowiącego otoczenie jeziora [...] w [...], zatwierdzonego Uchwałą Nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] maja 2003 r.(Dz. Urz. Woj. [...] Nr [...] z dnia [...] lipca 2003 r., poz. [...]). Odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia złożył inwestor, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, że projektowana inwestycja ma zostać zrealizowana w miejscu, które jest położone niżej od terenów z nią sąsiadujących, dzięki czemu nie zakłóci widoku na wieże Katedry [...] ani na sam układ miasta [...]. Ponadto wieża została zaprojektowana jako pojedyncza konstrukcja (zamiast wieży kratownicowej), co minimalizuje jej wizualny wpływ na otoczenie i perspektywę. Dodał, że co prawda zapisy planu miejscowego, nie wskazują na możliwość zagospodarowania terenu nim objętego w sposób projektowany przez inwestora, jednak należy je oceniać również w kontekście przepisów powszechnie obowiązujących. Zdaniem inwestora ustawa z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, jest bowiem aktem prawnym nadrzędnym w stosunku do zapisów planu.