Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w przedmiocie umorzenia opłaty legalizacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, Sędziowie sędzia WSA Artur Kuś, sędzia WSA Mirosław Montowski (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 maja 2021 r. sprawy ze skargi W.W. na decyzję Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia opłaty legalizacyjnej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]października 2018 r., znak: [...] Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 256, zwanej dalej "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania Pana W. W. od decyzji Wojewody [...]z [...]lipca 2020 r., znak:[...]-[...], odmawiającej umorzenia w całości oraz w części opłaty legalizacyjnej ustalonej w kwocie 50 000 zł postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...]listopada 2019 r. znak: [...] - utrzymał ww. decyzję organu wojewódzkiego w całości w mocy.

Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej (dalej także "Minister" bądź "organ II instancji") doszło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych wskazanych przez ten organ.

Postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] [...]z[...] listopada 2019 r., znak: [...] została ustalona wobec W. W.(dalej także "wnioskodawca" lub "skarżący") opłata legalizacyjna w wysokości [...] zł z tytułu rozbudowy bez wymaganego pozwolenia budynku mieszkalnego jednorodzinnego na dz. nr geod. [...], obręb [...] , gm. [...]

Po rozpatrzeniu wniosku i po analizie zebranych informacji o sytuacji materialnej i rodzinnej W. W. i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, Wojewoda . (dalej także "organ I instancji") uznał, że w sprawie nie występuje ważny interes strony, uzasadniający umorzenie opłaty legalizacyjnej. Również interes publiczny nie przemawia za zastosowaniem ulgi. W związku z tym organ I instancji decyzją z [...] lipca 2020 r. znak:[...], odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej.

W.W.wniósł w ustawowym terminie odwołanie od ww. decyzji Wojewody .

Zarzucił decyzji organu I instancji naruszenie:

1) art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w zw. z art. 49c ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane poprzez bezzasadną odmowę całkowitego lub częściowego umorzenia opłaty legalizacyjnej, podczas gdy poczynione w tym zakresie ustalenia stanu faktycznego jednoznacznie wskazują, że zachodzą przesłanki do takiego umorzenia,

2) art. 7 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a., poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego oraz niewyczerpujące zebranie i błędne rozpatrzenie materiału dowodowego, przez co wydano decyzję, która narusza słuszny interes obywateli,

3) art. 8 k.p.a., poprzez nieprzyczynienie się przez organ do starannego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia postępowania mającego zagwarantować równość wobec prawa oraz podważenie zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa.

4) art. 11 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie stronom zasadności przesłanek, którymi organ kierował się przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarę możności doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania środków przymusu.

W uzasadnieniu odwołujący zwrócił uwagę, że organ nie uwzględnił podczas obliczania dochodów gospodarstwa domowego faktu, iż jego siostra pracuje na umowę zlecenie jako opiekunka uczniów w autobusie kursowym, a jej dochody są zróżnicowane i niestabilne. Ponadto P,Ł, jest zatrudniony na podstawie umowy zlecenia, która jest nietrwałym stosunkiem pracy i może ulec szybkiemu rozwiązaniu, szczególnie w istniejących okolicznościach epidemicznych. Podobnie niestabilną sytuację ma M, Ł,który odbywa obecnie staż i otrzymuje stypendium stażowe, ale trudno powiedzieć, czy będzie mógł kontynuować ten staż. W przedstawionym stanie faktycznym tylko odwołujący i P.ł Ł.osiągają względnie stabilny dochód. Powstaje jednak obawa, iż z przyczyn obiektywnych możliwości zarobkowania mogą być w znaczny sposób ograniczone.

Strona 1/14