Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Jarecka, Sędziowie sędzia WSA Bogusław Cieśla, sędzia WSA Tadeusz Nowak (spr.), Protokolant st. referent Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] września 2014 r.; znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala
Przedmiotem skargi [...]Spółka z o.o. w Płocku jest postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] września 2014 r. znak: [...] utrzymujące w mocy postanowienie własne tego organu o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] marca 2007 r. nr [...].
Z akt sprawy wynika, iż skarżąca Spółka pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] marca 2007 r. nr [...].
Kwestionowaną decyzją organ, w związku z wystąpieniem PKP [...] w [...], na podstawie art. 33 ust. 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789 ze zm.), zatwierdził stawki jednostkowe opłaty podstawowej i korzystanie z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez PKP [...] na rozkład jazdy pociągów [...].
Skarżąca wnosząc o stwierdzenie nieważności tej decyzji wskazała na wydanie jej z rażącym naruszeniem prawa. Podniosła, powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 30 maja 2013 r. w sprawie C-512/10, iż zatwierdzając stawki jednostkowe opłat za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez PKP [...]., nieprawidłowo uwzględniono koszty, które nie były bezpośrednio ponoszone jako rezultat wykonywania przewozów pociągami, co było niezgodne z przepisami unijnymi. Jednocześnie Spółka wskazała, że choć nie brała udziału w postępowaniu zwykłym, to nie oznacza, że nie przysługuje jej interes prawny w sprawie i nie może wnosić o wszczęcie postępowania nieważnościowego. Podniosła, że Decyzja naruszała przepisy prawa z tego powodu, że zatwierdzając stawki jednostkowe opłat za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez PKP [...] S.A. uwzględniała koszty, które nie były bezpośrednio ponoszone jako rezultat wykonywania przewozów pociągami. Zdaniem spółki przy wydaniu Decyzji organ zastosował przepisy prawa, które w sposób oczywisty były sprzeczne z normą prawa wspólnotowego (a także przepisem ustawowym), gdyż przewidywały uwzględnienie kosztów, które w sposób oczywisty nie były bezpośrednio ponoszone przy udostępnianiu infrastruktury kolejowej, przesądza o tym, że Decyzja jest dotknięta kwalifikowaną wadą prawną, tj. została wydana z rażącym naruszenie prawa.
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r. znak: [...], działając na podstawie art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej: k.p.a.) i art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 28 maca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1594 ze zm., dalej: u.t.k.), w związku z ww. wnioskiem [...]Spółka z o.o. w [...], odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] marca 2007 r. nr [...].