Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), , Sędzia WSA Małgorzata Jarecka, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant ref. staż. Anna Dmowska - Paczuska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi Z. R. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2011 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia skargę oddala

Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Nadzór budowlany
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi wniesionej przez Z. R. jest postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] września 2011 r. znak: [...]utrzymujące w mocy postanowienie własne tego organu z [...] lipca 2011 r. znak [...], wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z 2 stycznia 2011 r. Z. R. wystąpił o stwierdzenie nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...] września 2006 r., którym wymierzono mu karę w wysokości 50.000,00 zł z tytułu nielegalnego użytkowania części obiektu budowlanego, tj. części budynku masarni wraz z ubojnią, usytuowanego na działkach o nr ewid. [...],[...]i [...]położonych w [...], gm. [...]. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł w szczególności, że kwestionowane postanowienie rażąco narusza prawo, a to z tego względu, iż błędnie dokonano w nim kwalifikacji obiektu do kategorii XVIII obiektów budowlanych zamiast do kategorii II, to zaś spowodowało błędne obciążenie go karą (tego typu obiekt nie wymagał bowiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie) i błędne ustalenie jej wysokości.

Po zapoznaniu się z treścią żądania skarżącego, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego ww. postanowieniem z [...] lipca 2011 r., na podstawie art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), odmówił wszczęcia -na wniosek Z. R.- postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] października 2006 r. znak: [...]. W uzasadnieniu organ w pierwszej kolejności podał, że jeżeli postępowanie administracyjne zostało zakończone wydaniem decyzji w wyniku rozpoznania odwołania, to decyzja w sprawie stwierdzenia nieważności może dotyczyć jedynie decyzji organu odwoławczego. Byt prawny decyzji wydanej przez organ I instancji jest bowiem uzależniony w całości od utrzymanej a w mocy decyzji organu odwoławczego. Skoro zatem ostatecznym rozstrzygnięciem w sprawie było postanowienie [...] WINB z [...] października 2006 r. znak [...]utrzymujące w mocy postanowienie PINB w [...] z [...] września 2006 r. znak: [...], to wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji może dotyczyć jedynie postanowienia organu wojewódzkiego z [...] października 2006 r. Z tego też powodu, jak zauważył następnie organ, właściwym do stwierdzenia nieważności ww. orzeczenia organu wojewódzkiego jest organ wyższego stopnia nad nim, tj. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego. Dalej, organ wyjaśnił, iż orzekając w niniejszej sprawie należało mieć na względzie, że ww. postanowienie [...] WINB z [...] października 2006 r. było przedmiotem weryfikacji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, który prawomocnym wyrokiem z 15 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 1005/06 oddalił skargę Z. R. na ww. postanowienie organu stopnia wojewódzkiego. Następnie, w wyniku złożonej skargi kasacyjnej od ww. wyroku Sądu I instancji, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 15 grudnia 2009 r., sygn. akt II OSK 1022/09, oddalił skargę kasacyjną. Dostrzegając powyższe Główny Inspektor stwierdził, iż skutkiem oddalenia skargi przez sąd jest niedopuszczalność stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, albowiem sąd z urzędu, stosownie do art. 134 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ustala, czy występują okoliczności uzasadniające stwierdzenie nieważności w myśl art. 156 § 1 k.p.a. Żadna z okoliczności wymienionych w tym przepisie nie zmienia swej wartości prawnej z upływem czasu. Jeżeli nie występowały przyczyny nieważności w chwili wydania decyzji, to nie powstaną one również po jej wydaniu, a więc wszystkie mogą być ujawnione w postępowaniu przed sądem administracyjnym. W konsekwencji organ przyjął, iż okoliczności sprawy uzasadniają zastosowanie art. 61a § 1 k.p.a., albowiem za niedopuszczalne uznał wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia, które było już kontrolowane przez sąd, i zapadł wyrok wskazujący na jego zgodność z prawem. Jednocześnie Główny Inspektor wskazał, że okoliczności przywołane we wniosku były analizowane przez Sąd orzekający w sprawie. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż obiekt należy do kategorii XVIII obiektów budowlanych.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Nadzór budowlany
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego