Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), , Sędzia WSA Leszek Kamiński, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2012 r. sprawy ze skargi J. Z. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2011 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji I. skargę oddala, II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego J. B., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 307,50 zł (trzysta siedem złotych pięćdziesiąt groszy), w tym tytułem zastępstwa prawnego kwotę 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych), tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 57,50 zł (pięćdziesiąt siedem złotych pięćdziesiąt groszy).

Uzasadnienie strona 1/5

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2012 r. znak: [...] po rozpatrzeniu zażalenia J. Z., utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia [...] października 1998r, nr [...], nakazującej J. Z. rozbiórkę samowolnie wybudowanej konstrukcji wiaty stalowej oraz rozmontowanie traku do cięcia drewna wraz z rozebraniem fundamentów pod trak na nieruchomości przy ul. P. w Z. (działka nr [...]).

Wydając powyższe orzeczenia organy ustaliły następujący stan faktyczny i prawny.

Dnia 3 października 2003 r. do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego wpłynęło "zażalenie na decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]. Jako podstawę swego wystąpienia J. Z. wskazał "nowelizację Prawa Budowlanego uchwaloną przez Sejm R.P. w marcu 2003 r". Ponadto Strona uważała, iż ze względu na charakter budowli, jej przeznaczenie oraz znaczenie ekonomiczne a zwłaszcza wpływ tej budowli na poprawę stanu bezrobocia, jaki istnieje w Gminie Z., Powiatowy Inspektor Budowlany w [...] winien skorzystać z nowelizacji rzeczonej ustawy i umożliwić uzupełnienie dokumentacji budowlanej dotyczącej podmiotowej budowy.

Dnia 7 października 2003 r. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego przekazał powyższe wystąpienie, zgodnie z właściwością do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego prosząc o ustosunkowanie się do sprawy poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego niezależnie od podjęcia innych czynności.

Dnia 30 października 2003 r. organ nadzoru budowlanego I instancji przekazał akta sprawy ustosunkowując się do powyższego wystąpienia nie widząc podstaw do zastosowania art. 132 K.p.a

Dnia 11 listopada 2003 r. J. Z. pismem o sygnaturze [...] został poinformowany przez organ, iż jego "zażalenie" zostało zakwalifikowane jako żądanie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji byłego Kierownika Urzędu Rejonowego w [...].

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] marca 2004 r., nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia [...] października 1998 roku, nr [...], nakazującej J. Z. rozbiórkę samowolnie wybudowanej konstrukcji wiaty stalowej oraz rozmontowanie traku do cięcia drewna wraz z rozebraniem fundamentów pod trak na nieruchomości przy ul. P. w Z. (dz. nr [...]).

Z wyżej wymienioną decyzją nie zgodził się J. Z. składając odwołanie do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który decyzją z dnia [...] maja 2004 r., znak [...] utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2004 r., nr [...].

Powyższe rozstrzygnięcie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego zostało zaskarżone przez J. Z. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który prawomocnym postanowieniem z dnia 1 września 2005 r., sygn. akt VII SA/Wa 203/05 odrzucił skargę.

Strona 1/5