Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, sędzia WSA Grzegorz Rudnicki (spr.), Protokolant st. sekr. sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2020 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na czynność Prezydenta Miasta P. z dnia [...] sierpnia 2019 r. znak [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta P. do dokonania na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. zwrotu kwoty 925 (dziewięćset dwadzieścia pięć) złotych tytułem nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Prezydenta Miasta P. na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie.
Prezydent Miasta [...], [...] sierpnia 2019 r., w sprawie o znaku [...], odpowiadając na wniosek adw. M. Sz., pełnomocnik "[...]" sp. z o.o. (dalej: "Spółka") o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu, odmówił zwrotu nadpłaty, wyjaśniając, że zgodnie z art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym kartę pojazdu dla pojazdu samochodowego innego, niż nowy wydaje właściwy w sprawach rejestracji starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - za opłatą.
Rejestracja pojazdu marki Peugeot nr rej. [...] została dokonana [...] lipca 2003 r. W dniu tym obowiązywało rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 18, poz. 177). To rozporządzenie zostało uchylone z dniem 21 sierpnia 2003 r. przez rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310). Rozporządzenie z 4 marca 2002 r., na podstawie którego została uiszczona opłata za wydanie karty pojazdu w/w samochodu w wysokości 1000 zł, nie podlegało ocenie Trybunału Konstytucyjnego i nie ma do niego zastosowania wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04 (Dz. U. Nr 15, poz. 119). Dlatego też opłata w wysokości 1000 zł była pobrana przez organ rejestrujący na podstawie i w granicach ówcześnie powszechnie obowiązującego prawa.
Z tą czynnością organu nie zgodziła się skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnik, która pismem datowanym na [...] września 2019 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarzucając jej:
"1. Naruszenie przepisów postępowania, w szczególności art. 6, art. 7, art. 8, art. 77 § 1 i § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (...);
2. Naruszenie prawa materialnego poprzez zastosowanie w tej sprawie przez Prezydenta Miasta [...] przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu w sytuacji jego niezgodności z art. 77 ust.4 pkt 2 i ust.5 ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej".
Skarżąca wniosła o:
"1) dokonanie przez Sąd oceny przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu pod kątem jego zgodności z art. 77 ust.4 pkt 2 i ust.5 ustawy z 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej;