Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd, , Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły (spr.), Sędzia WSA Tomasz Stawecki, Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2017 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] sierpnia 2016 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...]czerwca 2016 r. znak [...]
Przedmiotem skargi wniesionej przez J J jest decyzja Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] sierpnia 2016 r. znak: [...], wydana w postępowaniu nadzwyczajnym, w trybie stwierdzenia nieważności decyzji.
Postępowanie to wszczęte zostało na wniosek skarżącej, która pismem z dnia [...] marca 2016 r., wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. znak: [...]. W żądaniu tym skarżąca podała, że kwestionowana decyzja dotknięta jest wadą z art. 156 § 1 pkt 5 i pkt 6 k.p.a.
Powyżej wskazaną decyzją z dnia [...] lutego 2016 r., Dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...], działając z urzędu, na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 1 i 3 w zw. z art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1458), nakazał J J skierowanie barki [...] o nr rej. [...] z miejsca postoju w [...] w km 80+000 do najbliższego miejsca postoju znajdującego się w porcie [...] w km 81+300 na prawym brzegu rzeki [...]. Organ orzekł nadto, że podczas przemieszczania ww. barki należy zachować szczególną ostrożność z zastosowaniem następujących zasad bezpieczeństwa:
1. barkę [...] należy wyposażyć w pompę zęzową spalinową o wydajności min. 96m3/h,
2. statek dokonujący przeholowania barki [...] powinien posiadać ważne dokumenty bezpieczeństwa oraz skład załogi powiększony o jednego marynarza,
3. poinformować pracowników portu [...] o dacie i godzinie przemieszczenia barki [...] z co najmniej dwudniowym wyprzedzeniem.
Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., po rozpatrzeniu ww. wniosku J J, na podstawie art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 5 i 6 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23, dalej: k.p.a.), odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. znak: [...]. W uzasadnieniu tej decyzji wskazał, że wniosek J J nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż wbrew twierdzeniom strony kwestionowana decyzja jest wykonalna, a jej wykonanie nie wywoła czynu zagrożonego karą. Organ podał dalej, że zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy o żegludze śródlądowej, w przypadku braku dokumentu dopuszczającego statek do żeglugi (jak ma to miejsce w niniejszej sprawie), inspektor w drodze decyzji może zatrzymać lub skierować statek (tj. nakazać jego przemieszczenie) do najbliższego portu. W takiej sytuacji przemieszczenie statku pomimo braku dokumentów, odbywać się będzie w ramach wykonywania władczego oświadczenia woli uprawnionego organu administracji żeglugi śródlądowej, wydanego w oparciu o przepisy ustawowe. Tym samym osoba stosująca się do powyższego nakazu nie będzie mogła zostać pociągnięta do odpowiedzialności za wspomniane wykroczenie. Za chybione organ uznał również twierdzenie strony, jakoby decyzja kwestionowana była trwale niewykonalna od momentu jej wydania w związku z faktem, iż nie istnieje jednostka organizacyjna o nazwie "port [...]". Wyjaśnił, że w decyzji określono w ten sposób port w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, a więc akwen i grunt oraz związaną z nimi infrastrukturę, a nie konkretną jednostkę organizacyjną.