Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Stawecki, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, , Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Sawicka-Bożek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2017 r. sprawy ze skargi R. K. i H. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2016 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...]września 2016 r. [...] - na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 157 § 1 w zw. z art. 158 § 1 k.p.a. - z urzędu, stwierdził nieważność decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]z [...] lipca 2005 r., nr [...] udzielającej pozwolenia na użytkowanie warsztatu stolarskiego i wiaty magazynowej na działce nr [...] w [...]przy ul. [...], pomimo niewykonania we wiacie warstwy osłonowej wykończenia stropu dachu, w części udzielenia pozwolenia na użytkowanie wiaty.
Organ wskazał, że decyzją Architekta [...] w [...]z [...]stycznia 1990 r. udzielono R. i H. K. pozwolenia na budowę warsztatu stolarskiego na zasadzie wymiany kubatur.
Starosta Powiatu [...] decyzją z [...]grudnia 2004 r., zmienił decyzję z [...]stycznia 1990 r. zatwierdzając projekt budowlany wiaty magazynowej i udzielając pozwolenia na budowę także tej wiaty.
Decyzją z [...] lipca 2005 r. nr [...], PINB w [...]pozwolił na użytkowanie warsztatu stolarskiego i wiaty magazynowej, pomimo niewykonania ww. robót zakreślając obowiązek ich wykonania do [...].10. 2005 r.
Wojewoda [...]decyzją z [...]września 2010 r. stwierdził nieważność decyzji z [...]grudnia 2004 r., którą GINB decyzją z [...] czerwca 2011 r. utrzymał w mocy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 lutego 2012 r. VII SA/Wa 1867/11, oddalił skargę pp. K..
[...]WINB wskazał, że decyzją z [...]września 2010 r., Wojewoda [...]stwierdził nieważność decyzji z [...]grudnia 2004 r., którą decyzją z [...] czerwca 2011 r. GINB utrzymał w mocy. WSA w W-wie wyrokiem z 17 lutego 2012 r., VII SA/Wa 1867/11, oddalił skargę pp. K., co ma wpływ na byt prawny decyzji z [...] lipca 2005 r. Stwierdzenie nieważności decyzji znosi bowiem jej skutki prawne od dnia wydania (ex tunc), jakby decyzji nigdy nie było w obrocie prawnym, a więc nie było podstawy do jej wydania w części udzielającej pozwolenia na użytkowanie wiaty magazynowej, bądź też należy uznać, że decyzja powyższa została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jako decyzja zależna od decyzji z [...]grudnia 2004 r. Organ zauważył, że stwierdzenie nieważności decyzji, w oparciu o którą została wydana decyzja (zależna), nie stanowi podstawy z art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a. do wznowienia postępowania do decyzji zależnej, lecz do stwierdzenia jej nieważności (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.).
Następnie organ powołał art. 156 § 2 k.p.a. wyjaśniając, że zakaz stwierdzenia nieważności decyzji nie dotyczy przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Kwestia ta była kontrolowana przez Trybunał Konstytucyjny, wyrokiem z 12 maja 2015 r., P 46/13, Dz. U. 2015 r. poz. 702 stwierdził, że art. 156 § 2 k.p.a. w zakresie nie wyłączającym stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa, gdy od wydania decyzji nastąpił znaczny upływ czasu, a decyzja była podstawą nabycia prawa lub ekspektatywy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Orzeczenie to ma charakter zakresowy o pominięciu prawodawczym. Nie powoduje zmiany normatywnej, ani nie wypowiada się co do okresu prekluzyjnego, nie oznacza derogacji tego przepisu. Od ww. wyroku nie znowelizowano art. 156 k.p.a., nie jest więc wiadome, po upływie jakiego czasu nie jest już możliwe stwierdzenie nieważności decyzji.