Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kuś (spr.), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, sędzia WSA Tomasz Stawecki, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 lutego 2021 r. sprawy ze skargi R. S. na postanowienie Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę
1. Przedmiotem skargi R. S. (dalej: "skarżący") jest postanowienie Prezesa Rady Ministrów (dalej: "Prezes RM", "organ") z [...] czerwca 2020 r., znak: [...], wydane w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
2. Pismem z 7 kwietnia 2020 r. skarżący wniósł do Prezesa RM o doręczenie zaświadczenia lub innego dokumentu potwierdzającego, że Poczta [...] nie przyjmuje przesyłek listowych międzynarodowych. Skarżący wskazał, że w najbliższych dniach upływa termin do złożenia przez niego skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i wobec niemożności nadania korespondencji międzynarodowej, potrzebuje odpowiedniego dokumentu w celu załączenia go do skargi, po przywróceniu możliwości nadania korespondencji.
Pismem z 4 maja 2020 r., na podstawie art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256, dalej: "k.p.a."), organ wezwał skarżącego do uzupełnienia, w terminie 7 dni od dnia odbioru pisma, braku formalnego wniosku o wydanie zaświadczenia, zawartego w piśmie z 7 kwietnia 2020 r., w zakresie dołączenia dowodu zapłaty opłaty skarbowej w wysokości 17 zł albo zaświadczenia o korzystaniu ze świadczeń pomocy społecznej z powodu ubóstwa. Prezes RM poinformował skarżącego o treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1000 ze zm.; dalej: "ustawa o opłacie skarbowej"), a także o treści art. 15 zzs ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 875). Ponadto skarżący został poinformowany, że nieusunięcie braku formalnego w wyznaczonym terminie, z uwzględnieniem zawieszenia biegu terminu wynikającego z art. 15 zzs ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
Pismem z 13 maja 2020 r. skarżący wniósł do Prezesa RM wniosek o zwolnienie z opłaty skarbowej. Wskazał, że nie może jej uiścić, ponieważ przebywa w Zakładzie Karnym oraz poinformował, że nie korzysta ze świadczeń pomocy społecznej.
3. Prezes RM, działając na podstawie art. 261 § 2 k.p.a. w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o opłacie skarbowej i § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 września 2007 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. z 2007 r., poz. 1330, dalej: "rozporządzenie"), postanowieniem z [...] czerwca 2020 r. zwrócił skarżącemu wniosek o wydanie zaświadczenia.
W uzasadnieniu postanowienia organ, powołując się na art. 217 § 1 i § 2 k.p.a. podkreślił, że zaświadczenie służy potwierdzeniu w formie urzędowej, określonych okoliczności faktycznych lub prawnych. Prezes RM podkreślił jednocześnie obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej przy wydawaniu zaświadczenia na wniosek, określony w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz art. 6 ust. 1 pkt 2 i 2 ustawy o opłacie skarbowej. Organ przytoczył art. 261 § 2 k.p.a. i poinformował o treści art. 7 pkt 5 ustawy o opłacie skarbowej. Stwierdził, że brak jest możliwości zwolnienia skarżącego z opłaty skarbowej z innych przyczyn, niż wskazane w ustawie o opłacie skarbowej. Podkreślił, że z tego powodu skierowano do skarżącego pismo, zawierające wezwanie do uzupełnienia braku, polegające na dołączeniu dowodu zapłaty opłaty skarbowej albo zaświadczenia o korzystaniu ze świadczeń pomocy społecznej z powodu ubóstwa. Organ wskazał jednocześnie, że skutki zwrotu podania i pozostawienia go bez rozpoznania są tożsame.