Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska, , Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), Protokolant Ref. staż. Marcin Sieradzki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lipca 2016 r. sprawy ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia (...) maja 2015 r. nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego (...) kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania H. R., zwanego dalej również "skarżącym", od decyzji Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] marca 2015 r., znak: [...], w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r., znak: [...], umorzył podstępowanie odwoławcze.
Jako podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia wskazano art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej "k.p.a.).
Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wojewoda [...], jako organ wyższego stopnia, decyzją z dnia [...] marca 2015 r., wydaną na podstawie art. 157 § 1 i 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt. 2 k.p.a. i w zw. z art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej "pr.bud."), odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2009 r., zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej R. G. pozwolenia na rozbudowę budynku obory o zadaszenie wybiegu wraz ze zmianą konstrukcji dachu i pokrycia dachowego na działce nr [...] obręb [...], gm. [...].
Decyzja Wojewody [...] została wydana po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, wszczętego z urzędu w związku z pismem [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 lutego 2015 r. w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Starosty [...].
W uzasadnieniu Wojewoda [...] stwierdził, że decyzja Starosty [...] nie jest obarczona żadną wadą wymienioną w art. 156 § 1 k.p.a., i tym samym nie ma podstaw do stwierdzenia jej nieważności. Wojewoda [...] uznał, że organ wydający pozwolenie na budowę dochował należytej staranności w sprawie oceny zgodności projektu budowlanego z przepisami prawa, czego wymaga art. 35 ust. 1 pkt 1 pr.bud. W treści decyzji Starosty [...] brakowało natomiast określenia terminu rozbiórki rampy zlokalizowanej przy budynku obory, co zostało przewidziane w projekcie budowlanym będącym załącznikiem do ww. decyzji. Nie stanowi to jednak, zdaniem organu wojewódzkiego, rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Odwołanie od powyższej decyzji Wojewody [...] wniósł w dniu 1 kwietnia 2015 r. skarżący H. R., wnosząc o jej uchylenie ze względu na wydanie jej z naruszeniem prawa i bez pełnego wyjaśnienia sprawy. Zdaniem skarżącego w postępowaniu o zatwierdzenie projektu i udzielenie pozwolenia na budowę, a także w procesie realizacji, projektu doszło do wielu przypadków naruszenia prawa materialnego oraz przepisów postępowania administracyjnego. Najważniejsze z nich to: (1) zgody Starosty [...] oraz Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Delegatura w [...] (dalej: "WUOZ") na realizację omawianej inwestycji zostały bezpodstawnie potwierdzały zgodność inwestycji z prawem, wbrew wcześniejszym ustaleniom sądów administracyjnych; (2) inwestycję usytuowano w strefie ochrony konserwatorskiej ekspozycji zespołu dworsko-parkowego (nie mniej niż 100 m od zespołu dworsko-parkowego), a więc niezgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego; (3) nie zbadano zasadności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko z uwzględnieniem liczby inwentarza wyrażonego w jednostkach przeliczeniowych (DJP); (4) decyzji udzielającej pozwolenia na budowę nie wysłano do urzędu gminy [...], właściwej miejscowo, lecz do urzędu gminy [...], gdzie inwestor pełni funkcję wójta. W ten sposób strona postępowania została pominięta; (5) decyzję Wojewody wydano bez rozpatrzenia uwag i zastrzeżeń skarżącego przekazanych w piśmie skarżącego z dnia 16 marca 2015 r., a pismo organu informującego go o możliwości wniesienia uwag i wniosków do toczącego się postępowania nie zawierało pouczenia dla skarżącego o terminie, w którym takie wnioski takie może złożyć; (6) projekt inwestycji został faktycznie przygotowany w sposób mający na celu obejście prawa polegające na umożliwieniu rozbudowy obory o nowe stanowiska dla krów, mimo że formalnie projekt przewidywał tylko rozbudowę obory o zadaszenie wybiegu dla krów wraz ze zmianą konstrukcji dachu. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: "PINB"), jak i WUOZ potwierdzali jednak realizację inwestycji zgodnie z projektem; (7) w trakcie realizacji inwestycji dokonano odstępstw od projektu budowlanego, przez co liczba zwierząt w budynku uległa podwojeniu; (8) bez pozwolenia zbudowano także wiaty przylegające do obiektu; (9) wbrew projektowi i pozwoleniu na budowę odstąpiono od rozebrania rampy, która znajduje się już w strefie ochrony konserwatorskiej.