Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędziowie sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.), sędzia WSA Mirosław Montowski, Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Banaszek, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z [...] maja 2019 r., nr [...], Wojewoda [...] (dalej: "Wojewoda", "organ odwoławczy"), po ponownym rozpatrzeniu odwołania M. S. od decyzji Starosty [...] (dalej: "Starosta") z [...] kwietnia 2017 r., nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] o numerze [...] na działce nr ew. [...], obręb [...], gm. [...] - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy
Starosta, po rozpatrzeniu wniosku Spółki [...] sp. z o.o. z siedzibą w W., decyzją z [...] listopada 2016 r., nr [...], odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę wyżej opisanego zamierzenia inwestycyjnego.
Wojewoda, decyzją z [...] stycznia 2017 r., nr [...], uchylił ww. decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy podniósł, że przedstawiona przez inwestora "Kwalifikacja instalacji radiokomunikacyjnej pod względem oddziaływania na środowisko" nie daje podstaw do rozstrzygnięcia, czy dla przyjętej konfiguracji anten sektorowych - zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, przedmiotowa stacja nie zalicza się do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. W związku z tym Wojewoda wskazał na konieczność uzupełnienia materiału dowodowego, tj. dokładne określenie parametrów zarówno poszczególnych anten jak i całego przedsięwzięcia oraz zobowiązał Starostę do zbadania przesłanek, od których zależy zakwalifikowanie przedsięwzięcia jako mogącego zawsze lub potencjalnie oddziaływać na środowisko i ustalenie w jakim zakresie niezbędne byłoby ewentualne sumowanie mocy poszczególnych anten, w celu zbadania możliwości wystąpienia zjawiska kumulowania się promieniowania, a przez to ustalenie rzeczywistej wartości promieniowania anten.
Starosta, postanowieniem z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], zobowiązał inwestora do usunięcia wskazanych dokumentów oraz uzupełnienia braków dołączonej dokumentacji, wskazując na czym braki te polegają.
Następnie, po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z [...] kwietnia 2017 r., nr [...], organ I instancji zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] o numerze [...] na działce nr ew. [...], obr. [...], gm. [...].
Od powyższej decyzji M. S. wniósł odwołanie
Wojewoda - decyzją z [...] czerwca 2017 r., nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
Organ II instancji przywołał przepisy prawa, stanowiące podstawę wydania decyzji organu I instancji (art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane -j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 23) i o cenił, że przesłanki w nich określone zostały spełnione. W ocenie Wojewody [...], Starosta przeprowadził postępowanie wyjaśniające w sposób wyczerpujący oraz ustosunkował się do zaleceń organu odwoławczego.