Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kuśmirek, , Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, Asesor WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Protokolant Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2008 r. sprawy ze skargi D. R. na decyzję Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Izby Architektów z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania uprawnień budowlanych skargę oddala
Okręgowa Komisja Kwalifikacyjna [...] Okręgowej Izby Architektów decyzją z dnia [...] grudnia 2007r, (nr [...]) działając na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118), zw. dalej Prawem budowlanym, art. 11 i 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42), zw. dalej ustawą o samorządach zawodowych, oraz art. 104 i 107 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071), dalej zw. kpa - odmówiła D. R. nadania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń ustalając jednocześnie, że ponowne przystąpienie do egzaminu ustnego będzie możliwe po upływie 6 miesięcy od daty poprzedniego egzaminu.
W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 12 ust. 3 Prawa budowlanego warunkiem uzyskania uprawnień budowlanych jest zdanie egzaminu ze znajomości procesu budowlanego oraz umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej. Natomiast, z analizy przebiegu części ustnej egzaminu wynika, że zainteresowany nie wykazał się taką wiedzą. Odpowiadając bowiem na zestaw pytań nr 19 udzielił szczątkowych odpowiedzi na pytania nr 1 i nr 3. W odpowiedzi na pyt. 2 udzielał błędnych rozwiązań. Nie udzielił odpowiedzi na pytanie pomocnicze wykazując się nieznajomością zagadnienia.
Krajowa Komisja Kwalifikacyjna Izby Architektów decyzją z [...] lutego 2008r. (nr [...]), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, po rozpatrzeniu odwołania D. R., utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ wskazał, że zarzuty zawarte w odwołaniu kwestionują fakt zadawania pytań dodatkowych, jak też jakość udzielonych przez zdającego odpowiedzi. Krajowa Komisja nie podzieliła zarzutów odwołania wskazując na emocjonalny stosunek zdającego do udzielonych przez siebie odpowiedzi, a także jednomyślność siedmioosobowej Komisji egzaminacyjnej wykazaną w ocenie za udzielone odpowiedzi, które w dwóch wypadkach uznano za niepełne, w jednym za błędne. Nadto, negatywna ocena odpowiedzi związanych z projektami zawartymi w zeszycie praktyk zdającego wynika z wiedzy i doświadczeń członków Komisji, z tej przyczyny Komisja w takim, a nie innym składzie osobowym ma prawo oceniać udzielane odpowiedzi na temat praktyki.
Skargę na to rozstrzygnięcie złożył D. R., wnosząc o jego zmianę poprzez nadanie mu uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń jako naruszającej prawo i interes skarżącego lub ewentualnie uchylenie decyzji i ponowne rozpatrzenie sprawy, a także o przeprowadzenie dowodów: z protokołów z czynności egzaminacyjnych na okoliczność nieprawidłowości w przebiegu egzaminu, opinii biegłego architekta, z zeznań świadka i przesłuchania strony.
Zdaniem skarżącego, udzielił on pełnych odpowiedzi na wylosowane pytania i podkreślił, że nie zostało mu zadane pytanie dotyczące przedłożonych projektów budowlanych oraz pytanie co do odbytej praktyki na budowie.