Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak- Pęczkowska, Sędzia WSA Maria Tarnowska, , Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2013 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Produkcji Rolnej [...] w [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2013 r. znak [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków skargę oddala
Decyzją z [...] kwietnia 2013 r., znak: [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 (dalej kpa) oraz art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. g, art. 7 pkt 1, art. 13 ust. 1, 2, 5 i 6 i art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółdzielni Produkcji Rolnej [...],[...],[...] o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2012 r., znak: [...], odmawiającą skreślenia z rejestru zabytków nieruchomości położonej w [...], oznaczonej w projekcie podziału jako działka nr ew. [...] wraz ze służebnością drogi (część aktualnej działki nr ew. [...]), zlokalizowanej na terenie założenia parkowo- dworskiego w [...], gmina [...], wpisanego do tego rejestru pod nr [...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] września 1990 r., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] września 2012 r.
W uzasadnieniu ww. decyzji organ wskazał, że założenie parkowo-dworskie z bramami wjazdowymi od strony wschodniej w [...], gmina [...] zostało wpisane do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] września 1990 r. pod numerem [...].
Jak wskazał zabytkowe założenie rozpościera się na południowym skraju wsi po zachodniej stronie drogi z [...] do [...]. W decyzji wpisującej ww. zabytek do rejestru wskazano, iż park krajobrazowy o pow. 4,10 ha założony w 1 pol. XIX w., przekształcony został przed I Wojną Światową. Teren parku porośnięty wartościowym starodrzewem w tym 15 drzew o walorach pomnikowych - dęby, jesiony, graby, wiązy. W południowej części parku znajdują się pozostałości po alei wiązowej. Zespól parkówo-dworski w [...] jest cennym przykładem XIX wiecznej niewielkiej siedziby ziemiańskiej w [...]. Neoklasycystyczna bryła dworu otoczona zieloną oprawą parku tworzą pełne uroku założenie. Jak podał organ zakres ochrony konserwatorskiej wskazany w powyższej decyzji wpisowej (teren parku o powierzchni 4,10 ha) jest tożsamy z granicami określonymi na planie parku dworskiego znajdującego się w opracowaniu pn. Ewidencja zabytkowego parku. [...], gmina [...], województwo poznańskie z 1984 r.
Pismem z dnia 17 czerwca 2011 r. Spółdzielnia Produkcji Rolnej [...] zwróciła się do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z wnioskiem o skreślenie z rejestru zabytków nieruchomości oznaczonej w projekcie podziału jako działka numer [...] wraz ze służebnością drogi, stanowiącej część aktualnej działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem [...], znajdującej się na terenie chronionego założenia parkowo-dworskiego w [...].
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] września 2012 r. odmówił skreślenia ww. nieruchomości z rejestru zabytków.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Spółdzielnia Produkcji Rolnej [...] powtórzyła argumenty podnoszone w piśmie z dnia 17 czerwca 2011 r., dotyczące degradacji terenu, faktu usytuowania po północnej stronie drogi dojazdowej do podwórza gospodarczego, przez co planowana do wydzielenia działka nr [...] jest oddzielona drogą od pozostałej części parku oraz okoliczności braku drzewostanu na wnioskowanym do skreślenia z rejestru zabytków fragmencie parku.