Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.), , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Maria Tarnowska, , Protokolant ref. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) kwietnia 2015 r. znak (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia (...) kwietnia 2015 r., Główny Inspektor Sanitarny na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania firmy (...), od decyzji (...) Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) lutego 2015 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w (...) z dnia (...) grudnia 2014 r. - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie nadzoru sanitarnego.
W uzasadnieniu decyzji wskazał, że decyzją z dnia (...) grudnia 2014 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w (...) nakazał firmie (...)we wskazanym terminie:
1) dokonać ponownej oceny ryzyka zawodowego i udokumentować ocenę ryzyka zawodowego na stanowisku pracy sprzedawca - kasjer z uwzględnianiem narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne;
2) dokonać ponownej oceny ryzyka zawodowego i udokumentować ocenę ryzyka zawodowego na stanowisku pracy kierownika sklepu z uwzględnieniem narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne.
Ww. decyzja wydana została w wyniku przeprowadzonej kontroli w sklepie (...) w (...), w trakcie której stwierdzono, że w dokumentacji oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy sprzedawcy-kasjera oraz kierownika sklepu pracodawca nie uwzględnił narażenia pracowników na szkodliwe czynniki biologiczne, na które mogą być oni narażeni podczas sprzątania pomieszczeń higieniczno - sanitarnych i sali sprzedaży.
W piśmie z dnia (...) stycznia 2015 r. pełnomocnik strony złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji PPIS w (...) z dnia (...) grudnia 2014 r. podnosząc, że decyzja ta została dotknięta wadami prawnymi powodującymi jej nieważność określonymi wart. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
W konsekwencji powyższego (...) Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarnego po rozpatrzeniu ww. wniosku decyzją z dnia (...) lutego 2015 r., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w (...) z dnia (...) grudnia 2014 r.
Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie, w którym domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenia co do istoty sprawy poprzez uchylenie decyzji organu pierwszej instancji tj. Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w (...) z dnia (...) grudnia 2014 r. w całości i umorzenie postępowania pierwszej instancji.
Ustosunkowując się do zarzutów zawartych w odwołaniu wskazał, że pismo (...) z dnia (...) stycznia 2015 r. zostało zatytułowane "wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji nakazowej" (dotyczy kontroli sklepu (...)w (...). Zarówno w tytule jak i z uzasadnienia powyższego wniosku wynika jednoznacznie, że odwołująca się spółka wnosiła o stwierdzenie nieważności decyzji PPIS w (...) na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.