Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Protokolant st. ref. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2013 r. sprawy ze skargi W. N. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2013 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie pozwolenia na rozszerzenie działalności I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz W. N. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., Nr [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego po rozpatrzeniu odwołania Gminy Miejskiej K., wskazując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. 162, poz.1568, z późn. zm.) oraz art. 17 pkt 2, art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 2, art. 145 § 1 pkt 4, art. 151 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej "k.p.a."), uchylił zaskarżoną decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r., znak: [...] w całości oraz uchylił decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. i umorzył postępowanie w sprawie pozwolenia na rozszerzenie działalności "[...]" w k. (nr rejestru zabytków [...]) o cukiernię, ograniczoną produkcję napojów spirytusowych (nalewek) oraz palarnię kawy.
Z akt postępowania administracyjnego wynika, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., działając na wniosek W. N., pozwolił na rozszerzenie działalności "[...]" w k. o cukiernię, ograniczoną produkcję napojów spirytusowych (nalewek) oraz palarnię kawy. Decyzja ta stała się ostateczna w dniu [...] czerwca 2011 r.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2012 r. [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków wznowił postępowanie na skutek wniosku Zarządu Budynków Komunalnych w K., w oparciu o art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.
Następnie [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków w K. decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r., znak: [...] odmówił uchylenia pozwolenia nr [...][...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na rozszerzenie działalności "[...]", z uwagi na brak podstaw do jego uchylenia.
W uzasadnieniu wskazał, że pozwolenie wydane zostało na wniosek W. N. po okazaniu zaświadczenia Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] grudnia 2010 r. w którym stwierdzono, że obiekt spełnia wymagania przepisów przeciwpożarowych i może być użytkowany do produkcji i rozlewu napojów spirytusowych, zaświadczenia Państwowego Powiatowego Inspektora Nadzoru Sanitarnego w K. z dnia [...] października 2010 r. zatwierdzające zakład jako spełniający odpowiednie wymagania do celów działalności w zakresie sporządzania, przechowywania, rozlewu napojów spirytusowych oraz zaświadczenia [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2010 r. potwierdzającego, że pomieszczenia spełniają przepisy wymogów środowiska. Organ wydający pozwolenie zapoznał się także z opinią rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń ppoż. z dnia 25 września 2010 r. potwierdzającą okoliczność braku występowania czynników mogących powodować zagrożenie wybuchowe oraz spełnienia wymogów obowiązujących przepisów w zakresie bezpieczeństwa pożarowego. Na podstawie ww. dokumentacji organ wydający zezwolenie stwierdził, że proponowane rozszerzenie profilu kawiarni w niczym nie zagraża zabytkowi.