Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Stawecki, Sędziowie sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Dawejnis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2017 r. sprawy ze skarg R. K. i M. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017 r., znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi
Przedmiotem skarg wniesionych przez R. K. oraz M.M. jest decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] marca 2017 r. znak: [...]., wydana w trybie stwierdzenia nieważności decyzji.
Postępowanie w sprawie wszczęte zostało na wniosek skarżących, którzy pismem z [...]lutego 2016 r. zwrócili się o unieważnienie decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] marca 2015 r. nr [...], znak: [...] (wydanej w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej - drogi gminnej), uchylonej w części a utrzymanej w pozostałej części decyzją Wojewody [...] z [...] czerwca 2015 r., znak: [...]. Wnosząc jw. skarżący powołali się na przesłankę rażącego naruszenia prawa podnosząc, że: nie zostali uznani za stronę postępowania w ww. sprawie; ich nieruchomość nie została objęta obszarem oddziaływania przez co projekt budowlany nie dotyczył całego zamierzenia inwestycyjnego (a to stanowi o naruszeniu art. 33 ust. 1 i art. 34 ustawy Prawo budowlane); nieuwzględniono przepisów ustawy Prawo wodne, w efekcie nie dostrzeżono, że pozwolenie na budowę powinno być poprzedzone pozwoleniem wodnoprawnym; przyjęto wadliwe rozwiązania z branży sanitarnej i zaakceptowano błędnie odprowadzanie wód opadowych z projektowanej drogi do zbiornika odparowującego usytuowanego na działce nr [...] (czym naruszono § 102-108 rozporządzenia z dnia 2 marca 1999 r. Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie); niezastosowano § 36 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, i błędnie przyjęto, że zbiornik odparowujący może być usytuowano w odległości 2,5 m od granicy ich działki; pominięto § 145 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie.
Decyzją z [...] czerwca 2016 r. znak: [...], Minister Infrastruktury i Budownictwa, na podstawie art. 157 § 1 i 2 oraz art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23, dalej: k.p.a.), odmówił stwierdzenia nieważności:
1) decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] marca 2015 r. nr [...], znak: [...], o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie planowanej jako droga gminna - ul. [...] na odcinku od km 0+00 do km 0+552, od posesji nr [...] do posesji nr [...] w [...] wraz z budową: oświetlenia drogowego, sieci kanalizacji deszczowej ze szczelnym zbiornikiem odparowującym, sieci wodociągowej z przyłączami oraz przebudową: istniejących przyłączy wodociągowych, sieci gazowej na docinku A-B, linii kablowych SN i nn, sieci telekomunikacyjnej, kolidujących z projektowaną inwestycją drogową, oraz
2) decyzji Wojewody [...] z [...] czerwca 2015 r., znak: [...], uchylającej w części i orzekającej w tym zakresie co do istoty sprawy, a w pozostałej części utrzymującej w mocy ww. decyzję Prezydenta Miasta [...].