Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska Sędziowie: WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska WSA Tomasz Stawecki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] listopada 2019 r. znak [...] w przedmiocie odmowy zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi krajowej oddala skargę
1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: "GDDKiA") decyzją z [...] listopada 2019 roku, znak: [...], po rozpatrzeniu wniosku [...] oraz [...] (dalej "skarżący") o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własna decyzję nr [...], z [...] września 2019 roku, znak [...].
Zaskarżona decyzja GDDKiA została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
2. Skarżący pismem z [...] lipca 2019 r. wystąpili do GDDKiA z wnioskiem o wydanie decyzji w przedmiocie lokalizacji i zezwolenia na budowę zjazdów z drogi krajowej nr [...] (dalej też: "[...]") do działek nr ewid. [...] położonych w miejscowości [...].
Skarżący wskazali, że w czasie remontu generalnego DK [...] uprzednio istniejące zjazdy do działek nr ewid. [...] położonych w miejscowości [...] nie zostały odtworzone. Nie figurowały one bowiem w Banku Danych Drogowych. Skarżący podkreślili też, że umowie sprzedaży nieruchomości obejmujących ww. działki, zawarte zostało oświadczenie, że posiadają one dostęp do drogi publicznej, zaś obecny faktyczny brak zjazdu z drogi krajowej nr [...] uniemożliwia skarżącym korzystanie z nieruchomości w sposób zgodny z ich przeznaczeniem.
Należy przy tym podkreślić, że już w dniu [...] grudnia 2014 r. skarżący wystąpili do GDDKiA o odtworzenie i odbudowę zjazdu z DK [...] do nieruchomości składającej się z działek o numerach ewid. [...] w miejscowości [...], gmina [...]. Rozpatrując ten wniosek GDDKiA decyzją nr [...] z [...] lutego 2015 r. umorzył postępowanie wskazując, że przedmiotowa sprawa nie podlegała i nie podlega załatwieniu w drodze decyzji administracyjnej. Po rozpoznaniu wniosku [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy GDDKiA decyzją z [...] kwietnia 2015 r. utrzymał w mocy.
Ostateczna decyzja GDDKiA stała się przedmiotem skargi skarżących do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z [...] lipca 2016 r., sygn. akt VII SA/Wa 1109/15 wskazana skarga została oddalona. Skarżący zakwestionowali wyrok sądu pierwszej instancji wywodząc skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 13 września 2018 r., sygn. akt I OSK 2720/16 Naczelny Sąd Administracyjny skargę kasacyjną skarżących oddalił.
3. Po rozpatrzeniu wniosku skarżących z [...] lipca 2019 r. i przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, GDDKiA w dniu [...] września 2019 r. wydał decyzję nr [...], którą nie zezwolił skarżącym na lokalizację zjazdu indywidualnego z DK [...]do nieruchomości stanowiącej działkę o nr ewid. [...], celem obsługi komunikacyjnej działek nr ewid. [...] w miejscowości [...].
Wymieniona decyzja została wydana na podstawie art. 29 ust 1 i ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. - o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2068 ze zm., dalej: "u.d.p."), § 9 ust. 1 pkt 3, § 77 i § 79 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 124 ze zm., dalej: "rozporządzenie w sprawie warunków technicznych") oraz na art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: "k.p.a.").