Sprawa ze skargi na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant st. ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi S.S.A. z siedzibą w P. i L. T. na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego 1. zobowiązuje Komisję Nadzoru Finansowego do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego z dnia [...] stycznia 2000 r. nr [...] w terminie jednego miesiąca od dnia zwrotu akt organowi; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Komisji Nadzoru Finansowego grzywnę w wysokości 20 000 (dwadzieścia tysięcy) złotych; 4. zasądza od Komisji Nadzoru Finansowego solidarnie na rzecz S.S.A. z siedzibą w P. oraz L. T. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2012 r., sygn. akt II GSK 595/12 po rozpoznaniu skargi kasacyjnej S. S.A. w P. oraz L. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. akt VI SAB/Wa 47/11 w sprawie ze skargi ww. na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego z dnia [...] stycznia 2000 r.

nr [...]

1) uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie,

2) zasądził od Komisji Nadzoru Finansowego solidarnie na rzecz S. S.A. w P. oraz L. T. 380 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego,

3) zwrócił solidarnie na rzecz S. S.A. w P. oraz L. T. 100 złotych wpisu od skargi kasacyjnej z tytułu różnicy między kosztami pobranymi i należnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

W dniu [...] listopada 2008 r. S. S.A. w P. i L. T. (dalej skarżący) złożyli do Prezesa Rady Ministrów wniosek o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego z dnia [...] stycznia 2000 r. w sprawie zawieszenia działalności B. S.A. w P.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2008 r. Prezes Rady Ministrów wskazał, że organem właściwym do rozpatrzenia sprawy jest Komisja Nadzoru Finansowego.

Następnie organ ten, uznając, że postanowienie to zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa postanowieniem z dnia [...] stycznia 2009 r. stwierdził jego nieważność a następnie postanowieniem z dnia [...] marca 2009 r. ponownie przekazał wniosek Komisji Nadzoru Finansowego według właściwości na podstawie art. 65 § 1 k.p.a.

Skarżący pismem z dnia [...] marca 2009 r. złożyli wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Po jego rozpoznaniu postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. Prezes Rady Ministrów utrzymał w mocy swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie. Tym samym postanowienie o przekazaniu sprawy Komisji Nadzoru Finansowego stało się ostateczne.

Pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. Komisja Nadzoru Finansowego wezwała skarżących do złożenia wyjaśnień w kwestii posiadania przez nich statusu strony postępowania.

Skarżący pismem z dnia [...] września 2009 r. złożyli do Prezesa Rady Ministrów zażalenie na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego i wnieśli o wyznaczenie terminu załatwienia sprawy oraz o zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie.

W odpowiedzi pismem z dnia [...] października 2009 r. skarżących poinformowano, że zażalenie na bezczynność zostało skierowane do niewłaściwego organu.

Skarżący pismem, z dnia [...] października 2009 r. wezwali KNF do usunięcia naruszenia prawa. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.

Pismem z dnia [...] października 2009 r. Komisja Nadzoru Finansowego zwróciła się ponownie do skarżących o wyjaśnienie zagadnienia wstępnego, żądając doręczenia aktualnego statusu S.

Strona 1/4