Sprawa ze skargi na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie rozpoznania wniosku o nałożenie kary na podstawie art.53 ust.1 ustawy o radiofonii i telewizji, na nadawcę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Nowecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak - Osetek Sędzia WSA Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. R. na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie rozpoznania wniosku o nałożenie kary na podstawie art.53 ust.1 ustawy o radiofonii i telewizji, na nadawcę - [...] S.A. 1. stwierdza, że Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji dopuścił się bezczynności, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zobowiązuje Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji do rozpoznania wniosku z dnia [...] stycznia 2020 r., o nałożenie kary na podstawie art. 53 ust.1 ustawy o radiofonii i telewizji, na nadawcę - [...] S.A. w terminie 14 (czternastu) dni od dnia otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami.

Inne orzeczenia o symbolu:
6250 Rozpowszechnianie programów telewizyjnych i radiowych
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia 18 maja 2020 r. A. R. (dalej "Skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej "organ"), w której domagał się m.in. rozpatrzenia przez organ wniosku Skarżącego z dnia 14 stycznia 2020 r. o nałożenie kary na Nadawcę - T. S.A. oraz wniósł o nałożenie kary za bezczynność organu.

Powyższy wniosek został oparty na następującym stanie faktycznym:

Dnia 14 stycznia 2020 r. Skarżący wystosował do organu pismo, w którym domagał się nałożenia kary w trybie art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2019 r. poz. 361 ze zm.), dalej "u.r.t." na T. S.A. za lokowanie tematu. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż w dniach od 22 grudnia 2019r. do 9 stycznia 2020 r. program informacyjny o zasięgu ogólnopolskim "[...], wielokrotnie przekazywał nieświadomym odbiorcom lokowany temat związany z atakiem na konstytucyjny organ władzy Rzeczypospolitej Polskiej, tj. Marszałka Senatu RP.

Skarżący wskazał, że [...] wykorzystując pozycję publicznego nadawcy o bardzo dużym zasięgu lokowały temat osoby Marszałka Senatu RP, jako osoby zamieszanej w nielegalne działanie, podając informacje zmanipulowane, w większości o charakterze donosu (bez podania źródła informacji) w celu naruszenia jego dobrego imienia oraz deprecjonowania jego działań i jego przekazu dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej w wypowiedziach i orędziach do Narodu.

Zdaniem Skarżącego, lokowanie tematu, o którym mowa, służyło prawdopodobnie interesowi jakiejś organizacji społecznej, a jego efekt jest obliczony na zafałszowanie rzeczywistości w celu osiągnięcia korzyści przez tą organizację, a korzyścią może być np. przejęcie władzy. Dodał, iż lokowanie tego tematu w [...] w efekcie ma wywołać, w odbiorze społecznym, niczym nieudowodniony obraz działania sprzecznego z prawem (stan na dzień zgłoszenia) przez legalnie wybrany konstytucyjnie organ władzy, jakim jest osoba piastująca funkcję Marszałka Senatu RP tylko i wyłącznie z tego powodu, że osoba Marszałka wywodzi się z innej organizacji społecznej. Treść lokowanego tematu jest zaś głęboko nieuczciwa i sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Dnia 18 marca 2020 r. w odpowiedzi na ww. pismo, organ wskazał m.in. ustawową definicję lokowania, której to zdaniem organu, dyspozycji nie spełniały treści zawarte w audycjach wskazanych przez Skarżącego. Wyjaśnił przy tym, że przedmiotowy wniosek, aby mógł zostać rozpatrzony, powinien zawierać konkretne dane, takie jak:. datę, godzinę emisji, nazwę programu oraz sformułowanie konkretnych zarzutów.

W dniu 2 kwietnia 2020 r. Skarżący uzupełnił swój wniosek w powyższym zakresie przytaczając treść audycji naruszających, jego zdaniem, przepisy u.r.t.

W związku z brakiem reakcji organu, Skarżący pismem z dnia 7 maja 2020 r. wystosował ponaglenie wzywające do nałożenia kary na T. S.A.

Pismem z dnia 15 maja 2020 r. organ wyjaśnił Skarżącemu, że ewentualne postępowanie prowadzone na podstawie art. 53 u.r.t. jest postępowaniem prowadzonym z urzędu i widzowie nie nabywają w nim statutu strony, nawet w przypadku złożenia skargi w tut. organie.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6250 Rozpowszechnianie programów telewizyjnych i radiowych
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji