Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi A. K. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego, którego termin został wyznaczony na 7-9 września 2011 r. z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego oddala skargę
Uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2011 r. Komisja Egzaminacyjna do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w G. w sprawie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego, na podstawie art. 74f § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (j.t. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm.) - dalej także jako P.n. - ustaliła, że A. K. otrzymał z egzaminu notarialnego negatywny wynik. Zdający z pierwszej części egzaminu (test) otrzymał ocenę dobry, z drugiej części za sporządzenie dwóch projektów aktów notarialnych ocenę niedostateczny i z trzeciej części za sporządzenie opinii prawnej ocenę dostateczny.
Zdający za sporządzenie projektu II aktu notarialnego otrzymał dwie oceny niedostateczne, a za sporządzenie I aktu notarialnego dwie oceny dostateczne.
Oceniający II akt notarialny pierwszy egzaminator stwierdził brak uchwały rady nadzorczej spółdzielni w sprawie nabycia praw objętych umowa zamiany, co skutkuje nieważnością umowy. Prokurent spółki został umocowany przez nieprawidłowy organ. Brak zgody Ministra Skarbu Państwa na zawarcie umowy zamiany i ustanowienie hipoteki. Drugi z egzaminatorów zarzucił pracy błędne zastosowanie art. 109(3) k.c., wadliwą wykładnię przepisów wskazanych w ocenie pracy, wadliwe ustanowienie hipoteki, nie ustosunkowanie się do sposobu korzystania z nieruchomości oraz zarzucono nieznajomość zasad i skutków wykreślenia hipoteki w księdze wieczystej.
Oceniający na dostateczny pierwszy akt notarialny jeden z egzaminatorów stwierdził, że oświadczenie o ustanowieniu służebności jest nieprecyzyjne, nie odróżnia zakresu przedmiotowego i zakresu wykonywania prawa. Zbędne i mylące były niektóre oświadczenia, np. w 1 "stawiający oświadczają..." wskazanie na nabycie od osób fizycznych. Co do poprawności rozstrzygnięcia problemu stwierdził nieprecyzyjny opis dokumentu legitymującego spadkobierców, brak podstawy prawnej ustanowienia tytułu wykonawczego. Zarzucił również pracy archaizmy językowe.
Drugi z egzaminatorów wskazał na brak w tytule służebności i użytkowania. Brak informacji o miesiącu zarejestrowania aktu i poświadczenia dziedziczenia. Brak pouczenia w zakresie podatku od spadków i darowizn od służebności i użytkowania. Nieprecyzyjne wnioski wieczystoksięgowe oraz błędne ujawnienie budynku uznając akt za mało staranny, a jego styl za niezbyt precyzyjny.
Od uchwały A. K. złożył odwołanie domagając się ustalenia wyniku pozytywnego z egzaminu przez podwyższenie oceny z pierwszego aktu notarialnego do oceny co najmniej dobry, ewentualnie uchylenie uchwały i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie art. 74e § 2 Prawa o notariacie oraz naruszenie przepisów postępowania (art. 7, 77 § 1, 80 i 107 § 1 k.p.a.).
W odwołaniu skarżący kwestionował ocenę dostateczny uzyskaną za pierwszy akt notarialny, nie odnosząc się do oceny niedostateczny otrzymanej za drugi akt.
Zdaniem skarżącego egzaminatorzy wskazali jedynie na nieistotne uchybienia w akcie pierwszym przy bardzo lakonicznym uzasadnieniu tej oceny. Tymczasem stan faktyczny, według skarżącego, został w akcie opisany czytelnie, prawidłowo i w sposób uporządkowany. Właściwie ustalił następstwo prawne, powołał wszystkie niezbędne dokumenty, łącznie z charakterystyką energetyczną. Strony otrzymały niezbędne wyjaśnienia i ich interes został zabezpieczony w pełni. Nie popełnił również błędu w ustaleniu podatków. Umieszczenie pewnych zapisów nie będących niezbędnymi uznał za uzasadnione w dążeniu do ograniczenia ryzyka w obrocie. Brak w tytule służebności i użytkowania nie był błędem formalnym, a w szczególności istotnym. Zatem oświadczenie o ustanowieniu służebności było precyzyjne. W akcie zawarto pouczenie w zakresie podatku od spadków i darowizn od służebności i użytkowania oraz pouczenie o art. 4a o nabyciu praw przez osoby najbliższe. Więc zarzut dotyczący tego braku był chybiony. W przedmiocie prawidłowości rozwiązania zadania stanowiska egzaminatorów rozmijają się.