Zdaniem Sądu organy obu instancji prawidłowo uznały w rozpoznawanym przypadku, że obowiązek obalenia ww. domniemania spoczywa na skarżącym. W ocenie Sądu należy podzielić stanowisko organów NFZ, że utrzymywanie przez okres po 20 września 2008 r. tzw. " aktywnego wpisu" dotyczącego działalności gospodarczej , a także brak zawieszenia działalności w tym okresie świadczy co najmniej o gotowości skarżącego do wykonywania tej działalności.
Reasumując Sąd uznał, że organy zasadnie przyjęły - odnośnie wskazanych w decyzji okresów, domniemanie, polegające na przyjęciu, że działalność gospodarcza przez skarżącego była prowadzona od chwili wpisu do ewidencji. Zatem zarówno organ odwoławczy, jak i Dyrektor NFZ właściwie uznały, że skarżący podlegał obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego od chwili wpisania działalności do ewidencji z przerwami w latach 2007 i 2008.
Wobec tego Sąd doszedł do przekonania, że w niniejszej sprawie organy administracji nie dopuściły się naruszenia prawa materialnego. W toku postępowania - w ocenie Sądu - nie doszło także do naruszenia przepisów proceduralnych w sposób, który mógłby mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Stan faktyczny sprawy został ustalony w sposób prawidłowy. Organy przeprowadziły właściwe postępowanie dowodowe i odniosły się szczegółowo do wszystkich dowodów przedłożonych przez skarżącego, czemu dał wyraz w zaskarżonej decyzji. Sąd stwierdza nadto, że posiadanie przez skarżącego innych tytułów do ubezpieczenia zdrowotnego, nie wyłączyło po jego stronie obowiązku podlegania przez niego ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z obecnie obowiązującym - również obowiązującym przed 20 września 2008 r. w tym samym brzmieniu, art. 82 ust. 1 ustawy o świadczeniach w przypadku, gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 ustawy o świadczeniach, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie. Podobnie kwestię tą regulowały wcześniejsze przepisy, odpowiednio: art. 22 ust. 2 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i art. 24 ust. 2 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ.
W tym stanie rzeczy Sąd stwierdza, iż zaskarżonej decyzji nie można postawić zarzutu naruszenia prawa. Dlatego też, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012 r., poz. 270) skargę jako bezzasadną należało oddalić.