Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2007 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2006 r.; 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz K. C. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], w której odmówił stwierdzenia nieważności swojej decyzji z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] października 2005 r. nr [...], cofającą pozwolenie na broń palną sportową i gazową.
Do powyższego rozstrzygnięcia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu [...] grudnia 2005 r. (data stempla pocztowego) do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, za pośrednictwem organu I instancji wpłynął wniosek K. C. o stwierdzenie, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 oraz art. 159 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. nr 98, poz. 1071), cytowana dalej jako k.p.a. nieważności ww. decyzji Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...]. Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku wyraził negatywną opinię o pracy Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] i wskazał, że z jej funkcjonariuszami "pozostaje w konflikcie prawnym". Ponadto podniósł, że prowadzone przez Komendanta Głównego Policji postępowanie administracyjne było prowadzone bezprawnie. Jak wskazał wnioskodawca, w jego ocenie postępowanie to było bezprzedmiotowe i zgodnie z art. 105 § 1 k.p.a. winno być umorzone z urzędu. Ponieważ organ nie umorzył owego postępowania, to w ocenie wnioskodawcy, tym samym dopuścił się rażącego naruszenia prawa. Zdaniem K. C. bezprawne było także wskazanie przez organy obu instancji w podstawach prawnych wydanych przez nie decyzji przepisu art. 18 ust. 5 pkt 2 ustawy o broni i amunicji, ponieważ nie należy on do osób wykazujących zaburzenia funkcjonowania psychologicznego. Zaliczenie go do takich osób narusza bowiem jego prawa osobiste i obywatelskie.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...], na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. przekazał przedmiotowy wniosek według właściwości do Komendanta Głównego Policji.
Komendant Główny Policji zawiadomieniem z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 61 § 4 i art. 157 § 2 k.p.a. poinformował, że wszczął postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności swojej decyzji z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...].
Dnia [...] marca 2006 r. Komendant Główny Policji po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydał decyzję nr [...], którą odmówił stwierdzenia nieważności swojej decyzji z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...]. W uzasadnieniu organ stwierdził, że po dokonaniu analizy materiału dowodowego sprawy uznał, że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności ww. rozstrzygnięcia. Ustosunkowując się do zarzutu wnioskodawcy, że postępowanie winno być umorzone, Komendant Główny Policji stwierdził, że samo przekonanie strony, iż jej sprawa kwalifikowała się do rozpoznania w trybie art. 105 k.p.a., nie może stanowić przesłanki do stwierdzenia nieważności decyzji, rozstrzygającej sprawę w innym trybie, w tym przypadku w trybie art. 18 ust. 5 pkt 2 ustawy o broni i amunicji. Nadto organ podniósł, że argument, iż strona "pozostaje w konflikcie prawnym" z Komendą Wojewódzką Policji w [...] nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji.