Po wtóre, postanowieniem z dnia [...] września 2006 r. przedstawiono A. B. zarzut składowania wbrew przepisom o ochronie środowiska i przeciwpożarowym substancji ropopochodnych, co zagrażało życiu lub zdrowiu wielu osób lub mogło spowodować zniszczenia w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, tj. o czyn z art. 183 § 1 kk. Śledztwo w powyższej sprawie prowadzone jest przez Komendę Powiatową Policji w S. (sprawa o sygn. akt [...]).
Powzięcie przez KWP w R. informacji o w/w wyroku Sądu Rejonowego w S. i przedstawieniu zarzutów w nowej sprawie karnej stanowiło podstawę do wszczęcia z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia A. B. pozwolenia na broń palną myśliwską.
Zdaniem organu orzekającego w pierwszej instancji, przedstawione fakty wskazują na wyjątkowo dużą nieodpowiedzialność strony oraz jej lekceważący stosunek do obowiązującego prawa. Spowodowanie zagrożenia życia i zdrowia wielu osób lub zniszczeń w znacznych rozmiarach oraz niezaprzestanie takiej działalności pomimo wcześniejszego wyroku skazującego, ponadto nielegalne posiadanie amunicji, wzbudza uzasadnioną obawę, że A. B. może użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, co stanowi obligatoryjną przesłankę uzasadniająca cofnięcie mu pozwolenia na broń palną myśliwską.
W odwołaniu od powyższej decyzji A. B. podniósł m. in., iż jest myśliwym i członkiem koła łowieckiego od prawie 25 lat. Przez ten czas dał się poznać jako aktywny członek społeczności łowieckiej, inicjator i wykonawca wielu prac społecznych na rzecz poprawy infrastruktury leśnej. W środowisku jest osobą znaną i szanowaną, co zostało w sprawie pominięte. Według odwołującego się popełnienie ww. przestępstwa "nie ma absolutnie żadnego, bezpośredniego związku z posiadaniem pozwolenia na broń palną myśliwską", gdyż jego dotychczasowe postępowanie i cechy charakteru nie dają podstaw do obawy, że użyje broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. A. B. powołał się również na pozytywną dla niego opinię Koła Łowieckiego "O." z dnia [...] lutego 2007 r.
Organ odwoławczy (KGP), podzielając stanowisko KWP wskazał, iż dyspozycja art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji nakazuje organowi Policji cofnięcie pozwolenia na broń w przypadku, gdy daną osobę można uznać za należącą do kategorii osób wymienionych w art. 15 ust.1 pkt 6 ustawy. Przepis ten ma charakter obligatoryjny, co oznacza, iż organ Policji po ujawnieniu wskazanych okoliczności jest obowiązany do cofnięcia pozwolenia na broń. KGP podkreślił, że katalog przestępstw, których popełnienie (lub o których oskarżenie) może wzbudzić obawy niezgodnego z prawem użycia broni palnej w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy, nie jest zamknięty. Zatem norma ta stanowi dla organów Policji wytyczną interpretacyjną w sprawach cofnięcia pozwolenia i daje możliwość oceny postępowania posiadacza broni (bez względu na rodzaj broni) pod kątem dyspozycji tego przepisu, także w przypadku popełnienia innych rodzajów przestępstw, osądzonych prawomocnym wyrokiem skazującym lub popełnienie których zarzucono mu w postępowaniu karnym. Natomiast prawomocne, potwierdzające fakt popełnienia czynu zabronionego prawem, orzeczenie sądu jest dla organów Policji wiążące w zakresie ustalenia prawnych i faktycznych przesłanek cofnięcia pozwolenia na broń. Przy ocenie i rozstrzygnięciu przedmiotowej sprawy, najważniejszym pozostawało ustalenie, czy strona popełniała takie przestępstwa (albo jest podejrzana o popełnienie ich), które stwarzają uzasadnioną obawę, że może użyć broni palnej w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Zdaniem KGP, A. B. jako osoba skazana prawomocnym wyrokiem sądu powszechnego za czyny wymierzone przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu, w zbiegu z czynem godzącym w środowisko oraz czyn mający ścisły związek z przepisami ustawy o broni i amunicji, a także stojąca pod zarzutem popełnienia kolejny raz przestępstwa wymierzonego przeciwko środowisku, nie daje gwarancji przestrzegania przepisów prawa w przyszłości, a więc także przepisów ustawy o broni i amunicji. W konsekwencji, takie prawnie zabronione zachowania strony dają podstawę do przekonania o braku gwarancji bezpiecznego używania broni palnej myśliwskiej, a co za tym idzie, budzą obawy, że broni może ona użyć w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał także, że od osób uprawnionych do posiadania broni należy oczekiwać nieposzlakowanej opinii, przejawiającej się poszanowaniem prawa. Daje to bowiem rękojmię przestrzegania zasad bezpiecznego posiadania i używania broni. Zatem na ocenę organu Policji w sprawie nie mogą mieć wpływu inne okoliczności, jak pozytywna opinia macierzystego koła łowieckiego i opinia z miejsca zamieszkania. Z opinii tych wynika, że A. B. jest pozytywnie postrzegany, jednak nie eliminuje to faktu, że popełnił wyżej wymienione przestępstwa, a także stoi pod zarzutem popełnienia kolejny raz przestępstwa z art. 183 §1 kk. Na tym tle organ zauważył, że w opinii koła łowieckiego podkreślono dbałość strony o przyrodę, podczas gdy jedno z przestępstw za które została skazana godziło w środowisko naturalne, a obecnie o takie samo przestępstwo toczy się nowe postępowanie. Norma prawa materialnego jednoznacznie nakazuje organowi Policji cofnięcie pozwolenia na broń osobie, którą można uznać za należącą do kategorii osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy. Taki przypadek zachodzi w przedmiotowej sprawie, zatem w tym stanie faktycznym i prawnym nie można było - wg organu - przyjąć nadrzędności interesu indywidualnego strony nad interesem społecznym (publicznym) i zachować stronie przedmiotowe pozwolenie.