Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Aneta Lemiesz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 sierpnia 2020 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] października 2019 r.; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia "(...)"stycznia 2020 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i w zw. z art. 145 § 1 pkt 5 i 7, art. 147, art. 149 § 2, art. 150 § 1, art. 151 § 1 pkt 1 kpa po rozpoznaniu wniosku Silva sp z o.o. o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy decyzję własną z dnia "(...)" października 2019 r. odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia "(...)" lutego 2015 r.
W uzasadnieniu swojego stanowiska organ wyjaśnił, że [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia "(...)" października 2014 r. nałożył na stronę karę pienieżną w wysokości 5000 zł za brak zezwolenia kategorii IV. Podczas kontroli drogowej stwierdzono przekroczenie dopuszczalnego nacisku pojedynczej osi napędowej o 2,65 t na drodze o dopuszczalnym nacisku na pojedyńczą oś do 8 t. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia "(...)" lutego 2015 r. i stała się ostateczna.
W piśmie z dnia 18 kwietnia 2019 r., strona na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 i 7 kpa wniosła o wznowienie postępowania zakończonego decyzją z dnia "(...)" lutego 2014 r.
Główny Inspektor Transportu Drogowego postanowieniem z dnia "(...)" czerwca 2019 r. wznowił postępowanie w sprawie zakończonej w/w decyzją i decyzją z dnia "(...)" października 2019 r., odmówił uchylenia decyzji z dnia "(...)" lutego 2015 r.
Rozpoznając ponownie sprawę Główny Inspektor Transportu Drogowego wyjaśnił, że podstawową zasadą Kodeksu postępowania administracyjnego jest określona w art. 16 § 1 Kpa jest zasada trwałości decyzji ostatecznej.
Instytucja wznowienia postępowania należy - obok trybu stwierdzenia nieważności decyzji oraz zmiany lub uchylenia decyzji - do tzw. nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego, jednakże wszczęcie postępowania wznowieniowego nie przesądza jeszcze o ostatecznej treści nowego rozstrzygnięcia w sprawie. Dopiero treść postępowania podjętego w tym trybie pozwoli określić, czy wskazana na początku jako podstawa wszczęcia postępowania, wada proceduralna rzeczywiście wystąpiła, oraz czy wystąpienie tej wady miało wpływ na treść rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie.
Podniósł, że zgodnie z art. 151 Kpa, o którym mowa w art. 150 Kpa, po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 149 § 2 Kpa organ wydaje decyzję, w której odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, gdy stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1, art. 145a lub 145b.
Stwierdził, że istota problemu podniesionego w treści uzasadnienia żądania o wznowienie postępowania jak i w odwołaniu, sprowadza się m.in. do ustalenia, czy przesłanką wznowienia postępowania administracyjnego i uchylenia decyzji ostatecznej wydanej wobec strony może być orzeczenie TSUE z dnia 21 marca 2019 r. wydane w trybie art. 258 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), tj. w ramach stwierdzenia uchybienia przez Państwo Członkowskie zobowiązanym ciążącym na podstawie Traktatów na wniosek Komisji Europejskiej.