Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez R. S. od decyzji Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] nakładającą karę pieniężną w wysokości 5.000 zł utrzymał ww. decyzję w mocy. Jako podstawę prawną wskazał art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 18 ust. 5 lit. c, art. 92 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 z późn. zm.), cyt. dalej ustawą o transporcie drogowym, oraz lp. 2.9 pkt 3 załącznika do ww. ustawy.
Decyzje obu organów zapadły w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i wywody prawne:
W dniu [...] sierpnia 2009 r. w [...] na [...] do kontroli zatrzymany został pojazd marki [...] o nr rej. [...], którym wykonywano okazjonalny transport drogowy osób pojazdem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą z naruszeniem zakazu umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych. Pojazdem kierował M. M.. W trakcie kontroli kierowca okazał m. in. wypis nr [...] z licencji nr [...] na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób, wydanej na rzecz skarżącego - R. S., dowód rejestracyjny pojazdu, prawo jazdy, ubezpieczenie OC pojazdu oraz zaświadczenie o spełnieniu wymogów ustawy odnośnie badań lekarskich i psychologicznych.
Przesłuchano jako świadka kierowcę kontrolowanego pojazdu, który zeznał, iż wykonuje krajowy transport drogowy osób w imieniu przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą T., osobom przewożonym wystawia paragon fiskalny z kasy fiskalnej zarejestrowanej na ww. przedsiębiorcę. Na dachu samochodu, który prowadzi zamontowany jest baner reklamowy z dwustronnym napisem [...]. W aktach znajduje się notatka służbowa z rozmowy telefonicznej, przeprowadzonej przez inspektora Inspekcji Drogowej ze wskazanym numerem telefonu, z której wynika, iż telefon ten nie jest telefonem skarżącego.
W toku przeprowadzonych czynności kontrolnych wykonano dokumentację fotograficzną.
Stwierdzono wykonywanie przewozów okazjonalnych w krajowym transporcie drogowym pojazdem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą z naruszeniem zakazu umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych.
Kierowca nie wniósł żadnych uwag do protokołu kontroli ani do wykonanych zdjęć.
W związku z powyższym decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na R. S. karę pieniężną w kwocie 5.000 zł za wykonywanie przewozów okazjonalnych w krajowym transporcie drogowym pojazdem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą z naruszeniem zakazu umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych,
Odnosząc się do argumentów skarżącej, iż baner reklamowy nie był podłączony do instalacji elektrycznej i nie może być uznany za urządzenie techniczne, organ dokonał wykładni celowościowej oraz powołując się na orzecznictwo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stwierdził, iż na dachu pojazdu zamontowano urządzenie techniczne.