Sprawa ze skargi na postanowienie Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie odmowy przyjęcia w części nowej wersji wykazu usług znaku towarowego Neo Świat o nr [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 lipca 2017 r. sprawy ze skargi N. Spółka jawna z siedzibą w [...] na postanowienie Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia w części nowej wersji wykazu usług znaku towarowego Neo Świat o nr [...] oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6460 Znaki towarowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Własność przemysłowa
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] stycznia 2017 r. Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie art. 245 ust. 1 i 3 w związku z art. 140 i art. 1441 ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2013.1410) oraz art. 2 ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. 2015.1615), po rozpatrzeniu wniosku N. Spółka jawna z siedzibą w W. o ponowne rozpoznanie sprawy, utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...] sierpnia 2014 r. w części obejmującej odmowę przyjęcia nowej wersji przedstawionego w piśmie z dnia 28 lipca 2014 r. wykazu usług znaku towarowego [...] o numerze [...] w zakresie dotyczącym następujących usług: "informacja budowlana, kamieniarstwo, nadzór budowlany".

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie Urząd Patentowy wyjaśnił, iż zgodnie z art. 1441 ustawy Prawo własności przemysłowej jeżeli po wszczęciu postępowania zgłaszający wprowadził do zgłoszenia znaku towarowego uzupełnienia lub poprawki, których nie dopuszczają przepisy ustawy, Urząd Patentowy wydaje postanowienie odmawiające uwzględnienia takich uzupełnień i poprawek. Natomiast zgodnie z art. 140 ust. 1 ww. ustawy do czasu wydania decyzji zgłaszający może dokonać w zgłoszeniu tylko takich poprawek, które nie prowadzą do zmiany istoty znaku towarowego oraz nie rozszerzają wykazu znaku towarowego.

W podaniu o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy [...] o numerze [...] zgłaszajacy wymienił następujące usługi zawarte w klasie 37: usługi budowlane, naprawy, usługi instalacyjne. Powyższy zapis stanowi nagłówek klasy 37 Międzynarodowej Klasyfikacji Towarów i Usług. Znaki towarowe należy klasyfikować według przedmiotowej klasyfikacji. Jednakże dopuszczalność każdego z ogólnych określeń z nagłówków Klasyfikacji nicejskiej zależy od interpretacji dokonywanej przez urzędy krajowe. Według Światowej Organizacji Własności Intelektualnej określenia towarów lub usług zawarte w nagłówkach klas są ogólnymi określeniami odnoszącymi się do obszarów, do których należą zasadniczo dane towary lub usługi. Jednak zgodnie z orzeczeniem ETS z dnia 19.06.2012 r. w sprawie C-307/10 "IP Translator", wykładni dyrektywy 2008/95 należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie używaniu ogólnych określeń nagłówków klasyfikacyjnych klasyfikacji w celu wskazania towarów i usług, w odniesieniu do których żąda się ochrony wynikającej ze znaku towarowego, pod warunkiem że tego typu wskazanie jest wystarczająco jasne i precyzyjne.

Organ zaznaczył, iż terminy zawarte w nagłówkach klas Klasyfikacji nicejskiej traktowane są w taki sam sposób, jak wszystkie inne terminy występujące w wykazie towarów i usług. Zakres ochrony znaku towarowego wynika z literalnie z brzmienia wykazu towarów i usług, do oznaczania których znak został zgłoszony. W związku z powyższym zgłoszenie znaku towarowego z wykazem towarów i usług w brzmieniu nagłówka danej klasy, nie oznacza, że ochroną zostaną objęte wszystkie pojęcia umieszczone w danej klasie, a jedynie te, które zostały umieszczone w wykazie towarów i usług w danym brzmieniu, pod warunkiem że są ujęte wystarczająco precyzyjnie - wykładni dyrektywy 2008/95 należy dokonywać w taki sposób, że wymaga ona, by towary i usługi, w odniesieniu do których wnosi się o ochronę wynikającą ze znaku towarowego, były wskazane przez zgłaszającego w sposób wystarczająco jasny i precyzyjny, aby umożliwić właściwym władzom i podmiotom gospodarczym, na tej jedynej podstawie, ustalenie zakresu ochrony przyznanej przez znak towarowy (orzeczenie ETS z dnia 19.06.2012 r. w sprawie C-307/10 "IP Translator").

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6460 Znaki towarowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Własność przemysłowa
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP