Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za brak tachografu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędziowie : Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant: Paweł Muszyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2005 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2005 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za brak tachografu oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...] września 2004 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w S. nałożył na K. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą P.P.U.H. "[...]" w K. karę pieniężną w łącznej wysokości 3.300 zł za brak przyrządu kontrolnego (3.000 zł), wykonywanie transportu drogowego bez posiadania w pojeździe wypisu z zaświadczenia o przewozach na potrzeby własne (100 zł), nie okazanie wykresówek (200 zł).

Podstawę faktyczną decyzji stanowiły wyniki kontroli przeprowadzonej w dniu [...] lipca 2004 r. w K.. Podczas tej kontroli kierowca H. W. prowadzący pojazd ciężarowy specjalny marki [...] o nr rej. [...] ([...]) nie okazał do kontroli wykresówek, wypisu z zaświadczenia o wykonywaniu przewozów na potrzeby własne oraz kontrolujący stwierdzili brak zamontowanego przyrządu kontrolnego. Jako podstawę prawną decyzji wskazano przepisy art.87 ust. 2, art. 92 ust. 1, art. 92 ust. 1 pkt. 2 6, art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z późniejszymi zmianami), lp. 1.1.8, lp. 1.11.7, lp. 1.11.11 ust. 1 lit. b) załącznika o ustawy o transporcie drogowym oraz co do wykresówki art. 3 ust. 1-2 art. 15 ust. 7 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE nr L 370 z 31.12.1985 r., P.0008-0021 str. 8 - dalej jako rozporządzenie Rady EWG Nr 3821/85) oraz przepisy art. 27-31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879).

Na skutek rozpoznania odwołania strony w zakresie wymierzonej kary w wysokości 3.000 zł za brak tachografu decyzją z dnia [...] lutego 2005 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego działając w oparciu o przepisy art. 92 ust. 1 pkt 6, lp. 1.11.7 ust.1 załącznika do ustawy o transporcie drogowym, a także art. 3, art. 4, art. 13 i art. 15 ust. 2 i 7 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W ocenie Głównego Inspektora działanie organu pierwszej instancji było zgodne z prawem.

W uzasadnieniu podkreślono, że od 1 maja 2004 r. wszystkie pojazdy określone w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 muszą mieć zainstalowany tachograf. Również stosownie do art. 10 ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym: "Kierowcy prowadzący pojazdy samochodowe używane do przewozu osób (pasażerów) lub rzeczy, zarejestrowane po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1985 r., albo nieobjęte obowiązkiem wyposażenia w urządzenie rejestrujące prędkość jazdy, czas jazdy i postoju, na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, lub zwolnione z tego obowiązku, mogą prowadzić karty drogowe nie dłużej niż do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej".

Odnosząc się do zarzutów strony, iż przejazd nie był związany z działalnością gospodarczą organ wskazał, że jak wynika z karty drogowej, w dniu kontroli kierowca wykonywał przewóz betonu na trasie relacji K.-G. w godzinach pomiędzy 7.00, a 15.00.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego