Sprawa ze skargi na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w W. w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Protokolant Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2007 r. sprawy ze skargi T. G. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w W. z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych 1. uchyla zaskarżoną uchwałę; 2. stwierdza, że uchylona uchwała nie podlega wykonaniu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Radców Prawnych
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną do tutejszego Sądu uchwałą z dnia [...] lutego 2007 r. Nr [...] Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych (powoływane dalej jako: KRRPr), po rozpatrzeniu odwołania T. G. utrzymała w mocy uchwałę nr [...] Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. z dnia [...] listopada 2006 r. w sprawie odmowy wpisu odwołującego się na listę radców prawnych.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 138 §1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 31 ust.2 w zw. z art. 24 ust.1 i art. 25 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm., dalej powoływana także jako: u.r.p.) Natomiast jako podstawę faktyczną - okoliczność, iż pan T. G. nie daje rękojmi należytego wykonywania zawodu radcy prawnego.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy samorządu radcowskiego stwierdził, że prowadzenie nieprzerwanie od roku 1991 firmy budowlanej i załatwianie spraw związanych z jej działalnością nie jest "świadczeniem pomocy prawnej" tej firmie, nie jest nastawione na praktykę "prawniczą" a służy jedynie normalnemu prowadzeniu spraw własnego przedsiębiorstwa. Organ podniósł, że twierdzenia wnioskodawcy o załatwianiu spraw swoich pracowników nie zostały w żaden sposób udokumentowane , trudno przy tym przyjąć , że pracodawca świadczył na rzecz zatrudnionego personelu "pomoc prawną" w rozumieniu ustawy o radcach prawnych, gdyż tego typu zachowania w sposób ewidentny nie mieszczą się w kategoriach stosunku pracy. Z powyższych powodów, w ocenie organu, okres prowadzonej działalności gospodarczej nie może stanowić podstawy do wykazania, że T. G. w tym czasie zdobył praktyczne umiejętności wykonywania zawodu radcy prawnego, z istoty swej zasadniczo odmiennego od zawodu przedsiębiorcy budowlanego. Podobnie organ ocenił dziesięciomiesięczny okres praktyk kancelaryjnych odbytych przez wnioskodawcę w latach 2001/2003, budzących co do zasady istotne wątpliwości w świetle przedłożonych zaświadczeń. KRRPr wskazała, na pokrywający się okres praktyk podany w zaświadczeniach z kancelarii adw. A. W. oraz adw. J. G., co przy uwarunkowaniach geograficznych ([...]) w połączeniu z prowadzeniem spraw rozbudowanej firmy budowlanej powoduje, iż organ powziął wątpliwości co do potencjalnej możliwości poświęcenia się tak rozległym zajęciom przez jedna osobę. Ponadto zwrócono uwagę na konsekwentnie powtarzany błąd w opinii adw. G. dotyczący nazwiska strony, co biorąc pod uwagę wyjątkowo pozytywną ocenę osobową zaprezentowaną przez wystawcę dokumentu , rodzi wątpliwość dlaczego w wypadku tak wybitnego praktykanta pojawia się nieznajomość brzmienia jego nazwiska. Jak wynika z uzasadnienia uchwały, powyższe uwagi organ poczynił na marginesie podstawowej konstatacji, a mianowicie istotnych wątpliwości, co do możliwości jednoczesnego praktykowania w dwóch kancelariach jednocześnie oraz aktywnego wiedzenia procederu gospodarczego w formie dużej firmy budowlanej. Organ wskazał także na fakt wystawienia dwóch opinii po upływie sześciu lat od owych "pozaetatowych" i "nieodpłatnych praktyk" kancelaryjnych, a także oczywiste skierowanie opinii adw. G. do organów samorządu adwokackiego. Z powyższego KRRPr wyprowadza wniosek, że nie jest wykluczone potraktowanie tych dokumentów jako okazjonalnie wystawionych opinii grzecznościowych i uznanie okresu w/w praktyk z czasu poprzedzającego rozpoczęcie przez Wnioskodawcę w roku 2003 aplikacji prokuratorskiej za nacelowane raczej na uzasadnienie wyboru w przyszłości kierunku prokuratorskiego, względnie adwokackiego przegotowania zawodowego, nie pozostającego w związku z zamierzonym podjęciem wykonywania zawodu radcy prawnego. Reasumując organ stwierdził, że wnioskodawca daje zapewne rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu prokuratora, co nie oznacza, że daje taką rękojmię odnośnie wykonywania zawodu radcy prawnego.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Radców Prawnych