Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Kozik (spr.) Sędziowie Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi K. R. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego 1. uchyla zaskarżoną uchwałę; 2. zasądza od Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego na rzecz skarżącej K. R. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Komisja Egzaminacyjna II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego (dalej: "Komisja Egzaminacyjna II stopnia", "Komisja") uchwałą z "(...)"lutego 2018 r. nr "(...)", na podstawie art. 74h § 1, § 9 i § 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. z 2017 r. poz. 2291, dalej: "P.n.") w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej: "K.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania K. C. (dalej: "Zdająca", "Skarżąca"), utrzymała w mocy uchwałę nr "(...)"z "(...)" września 2017 r. Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w "(...)"w sprawie ustalenia wyniku egzaminu notarialnego.
W zaskarżonej uchwale, Komisja wskazała, że ww. uchwałą z "(...)" września 2017 r. Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji notarialnej stwierdziła, że Zdająca uzyskała wynik negatywny z egzaminu notarialnego, ponieważ z pierwszego projektu aktu notarialnego otrzymała ocenę niedostateczną. Zdająca z drugiego projektu aktu notarialnego otrzymała ocenę dostateczną, natomiast z projektu odmowy dokonania czynności notarialnej albo uzasadnienia jej dopuszczalności ocenę bardzo dobrą.
Powyższą uchwałę I instancji Zdająca zaskarżyła odwołaniem, w którym zakwestionowała ocenę z projektu pierwszego aktu notarialnego.
Komisja Egzaminacyjna II stopnia wyjaśniła, że z projektu pierwszego aktu notarialnego Zdająca otrzymała od dwóch egzaminatorów ocenę niedostateczną. Komisja opisała przedmiot pierwszego aktu notarialnego, którym była umowa zamiany, w wyniku której doszło do nabycia nieruchomości rolnej przez podmiot nie będący rolnikiem indywidualnym.
Komisja, rozpoznając odwołanie Zdającej stwierdziła, że projekt dokumentuje nieważną umowę zamiany, co nie stanowi wykonania zadania egzaminacyjnego i wykazuje brak wiedzy Zdającej z zakresu znowelizowanych przepisów ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Przyjęte przez Zdającą rozwiązanie głównego problemu w kazusie, tj. sporządzenie umowy zamiany bez uzyskania zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (dalej: "KOWR", Krajowy Ośrodek"), jest chybione przede wszystkim dlatego, że nie uwzględnia zmiany stanu prawnego, jaka zaistniała wskutek nowelizacji u.k.u.r. obowiązującej od 30 kwietnia 2016 r. W poprzednim stanie prawnym rzeczywiście umowy przeniesienia własności nieruchomości rolnej inne niż umowa sprzedaży - na rzecz podmiotów nie posiadających statusu rolnika indywidualnego były sporządzane bez obowiązku przedłożenia zgody (wówczas Agencji Nieruchomości Rolnych, ANR), a po zawarciu umowy nabywca miał obowiązek zawiadomić powyższy podmiot o zawarciu i treści umowy, w celu umożliwienia ANR realizacji uprawnienia do wykonania tzw. prawa nabycia (wykupu) nieruchomości, o którym mowa w poprzednio obowiązującej wersji - art. 4 u.k.u.r. W przypadku zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości rolnej na rzecz podmiotów nie posiadających statusu rolnika indywidualnego - Agencji powyższej (w braku dzierżawcy) przysługiwało prawo pierwokupu takiej nieruchomości. Nowelizacja u.k.u.r. przemodelowała zasady nabywania nieruchomości rolnych, wprowadzając bezwzględny zakaz ich nabycia przez podmioty nie posiadające statusu rolnika indywidualnego, z wyjątkami przewidzianymi w ustawie. Art. 2a u.k.u.r. wyraźnie wskazuje kto może być nabywcą nieruchomości rolnej. Odpowiednika tego przepisu nie było w poprzedniej wersji ustawy i to właśnie ten przepis, przy - co do zasady niezmienionych instytucjach prawa pierwokupu nieruchomości rolnej (art. 3 u.k.u.r.) i prawa wykupu nieruchomości rolnej (art. 4 u.k.u.r.), istniejących w poprzedniej wersji ustawy - stanowi o podstawowej modyfikacji zasad nabywania nieruchomości rolnych.