Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie powierzenia wykonywania przeglądów technicznych statków uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] sierpnia 2015 r.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2016 nr [...] Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, utrzymał w mocy decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] z dnia [...] czerwca 2011r., którą powierzono T. S. "[...]",[...],[...] wykonywanie przeglądów technicznych statków.
Jako podstawę prawną skarżonej decyzji wskazano art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (jt. Dz.U. z 2013r. poz. 267 z późn. zm. - dalej "k.p.a.").
Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011r. po rozpatrzeniu wniosku T. S. "[...]" Dyrektor Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] powierzył T. S. "[...]" na podstawie art. 34j ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o żegludze śródlądowej (jt. Dz.U. z 2006r. Nr 123, poz. 857z późn. zm. - dalej ustawa), wykonywanie przeglądów technicznych statków. W rozstrzygnięciu decyzji wskazano m. in. że zakres powyższego powierzenia określa "Umowa zawarta w dniu [...] czerwca 2011r. pomiędzy Dyrektorem Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] a Panem T. S. "[...]" o powierzeniu wykonywania przeglądów technicznych statków".
Minister Infrastruktury i Rozwoju pismem z dnia [...] lipca 2015r. poinformował T. S. o wszczęciu z urzędu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] z dnia [...] czerwca 2011r.
Po przeprowadzeniu postępowania Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z dnia [...] sierpnia 2015r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] z dnia [...] czerwca 2011r. w sprawie powierzenia T. S. "[...]" wykonywania przeglądów technicznych statków. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ uznał, że upoważnienie (powierzenie) do wykonywania przeglądów technicznych statków wydane w dniu [...] czerwca 2011 r. przez Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...], ma charakter decyzji administracyjnej, gdyż kompetencje dyrektorów Urzędów Żeglugi Śródlądowej do wydawania decyzji w omawianej materii wywodzą się z art. 9 ust. 2 pkt 1 i art. 34j ust. 5 ustawy oraz § 21 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 listopada 2010 w sprawie wymagań technicznych i wyposażenia statków żeglugi śródlądowej oraz upoważnienia podmiotów do wykonywania przeglądów technicznych statków (Dz.U.216, poz. 1423 - dalej rozporządzenie). Tym samym w sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (jt. Dz.U. z 2013r. poz. 267 z późn. zm. - dalej: k.p.a.) w zakresie stwierdzenia nieważności takiego aktu administracyjnego. Zdaniem organu postanowienia tej decyzji nie odpowiadają wymaganiom, o których mowa w art. 107 k.p.a. Przede wszystkim decyzja zamiast wymaganego uzasadnienia faktycznego i prawnego, inkorporuje do swej treści postanowienia Umowy zawartej w dniu [...] czerwca 2011 r. pomiędzy Dyrektorem Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] a T. S. "[...]" z siedzibą w [...],[...], o powierzeniu wykonywania przeglądów technicznych statków. Nadto umowa ta zawiera zapis wskazujący, że zawarta jest ona na podstawie postanowień art. 34 ustawy, który to przepis dotyczy zupełnie innej materii niż przedmiot decyzji, ponieważ odnosi się do prowadzenia rejestru wspólnotowych świadectw zdolności żeglugowej. A takie sformułowanie decyzji w ocenie organu stanowi rażące naruszenie jednej z podstawowych zasad prawa administracyjnego, jaką jest wyrażona w art. 6 k.p.a. zasada praworządności (legalizmu). Zdaniem organu treść decyzji Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w [...] została sformułowana nienależycie, ponieważ z żadnej normy prawnej nie można wyinterpretować podstaw do nałożenia przez organ na podmiot żadnych warunków dodatkowych, co zdaniem organu powoduje, iż uprawnione jest stwierdzenie, że treść tej decyzji będącej przedmiotem niniejszego postępowania pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z prawem, a charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja taka nie może być akceptowana przez organ praworządnego państwa. W decyzji organ I instancji podniósł również, że podmiot, na podstawie tak sformułowanej decyzji mógłby wykonywać przeglądy techniczne wszystkich statków a więc również statków pasażerskich, co pozostaje w sprzeczności z ustaleniami zawartymi w umowie, gdzie wskazano, że zakres upoważnienia nie dotyczy statków pasażerskich. Tymczasem ograniczenia określone w umowie mają związek z treścią załączonych do wniosku dokumentów, co skutkowało ograniczeniem przez organ zakresu upoważnienia, a na możliwość sprecyzowania takiego zakresu wskazuje § 21 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, który wymaga przedstawienia przez podmiot przepisów technicznych w zakresie, w jakim podmiot ubiega się o upoważnienie.