Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Energii w przedmiocie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędzia WSA Joanna Wegner Protokolant spec. Marcin Just po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi "P." Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Ministra Energii z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6049 Inne o symbolu podstawowym 604
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Energii
Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżoną w tej sprawie ww. decyzją z [...] grudnia 2016 r. Minister Energii (dalej organ, organ odwoławczy) po rozpatrzeniu odwołania "P." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej skarżąca Spółka) od decyzji Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych (organ I instancji lub Prezes Agencji) z [...] sierpnia 2016 r., którą organ ten, działając na podstawie art. 63 ust. 1 pkt 1a, art. 63 ust. 2a, art. 64 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 21b ust. 1 i art. 21b ust. 12 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 1695 ze zm., dalej ustawa o zapasach) oraz na podstawie art. 104 § 1 kpa, wymierzył skarżącej Spółce karę pieniężną z tytułu niedopełnienia obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej w należnej wysokości oraz terminie:

1) za styczeń 2015 r. w wysokości 32 548 zł,

2) za luty 2015 r. w wysokości 39 276 zł,

3) za marzec 2015 r. w wysokości 45 824 zł,

4) za kwiecień 2015 r. w wysokości 13 042 zł; tj. w łącznej wysokości 130 690 zł, którą należało uiścić w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji na rachunek bankowy Funduszu Zapasów Agencyjnych.

Obowiązek opłaty zapasowej, której kwot skarżąca Spółka nie uiściła, za co została wymierzona jej ww. kara pieniężna, wynikał z faktu przywozu przez skarżącą w zakresie prowadzonej działalności oleju napędowego. Opłata ta została określona przez Prezesa Agencji decyzją z [...] grudnia 2015 r., wydaną na podstawie art. 21b ust. 1, ust. 2, ust. 12, ust. 13 oraz ust. 14 ustawy o zapasach, za styczeń, luty, marzec oraz kwiecień 2015 r. odpowiednio w kwocie 16 274 zł, 19 638 zł, 22 912 zł oraz 6 521 zł. Minister Energii ostateczną decyzją z [...] marca 2016 r. utrzymał w mocy wymienioną decyzję Prezesa Agencji z [...] grudnia 2015 r., a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA) wyrokiem z 13 grudnia 2016 r. VI SA/Wa 1122/16 oddalił skargę skarżącej Spółki od decyzji Ministra Energii z [...] marca 2016 r. Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) wyrokiem z 21 maja 2019 r. II GSK 1609/17 oddalił kasację skarżącej Spółki od wyroku WSA z 15 grudnia 2016 r., przesądzając tym samym prawomocnie zasadność określenia tej opłaty przez wymienione organy administracji.

NSA - wobec zarzutów skarżącej Spółki, która sprzeciwiała się opłacie - wskazał w szczególności na prawidłowość uznania przez WSA (a wcześniej przez organy administracji), że skarżąca Spółka jest handlowcem w rozumieniu art. 5 ust. 1(w zw. z art. 2 pkt 19a) ustawy o zapasach. W świetle tej regulacji handlowcem jest bowiem przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie przywozu ropy naftowej lub paliw. Skoro Spółka zgodnie z udzielonymi wyjaśnieniami przywozi na terytorium Polski olej napędowy o kodzie CN 27 10 19 43, który jest paliwem w świetle art. 2 pkt 3 ustawy, i który wykorzystywany jest do produkcji oleju smarowego produkowanego przez skarżącą, to jest handlowcem w podanym rozumieniu. Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o zapasach (wszystko w brzmieniu przepisów tej ustawy z daty podjęcia zaskarżonej decyzji) paliwa zostały zdefiniowane jako produkty naftowe określone w pkt 2 lit. f)-n), w tym również zawierające dodatki bez względu na ich ilość. W powołanym pkt 2 wymieniono następujące produkty naftowe: f) gaz płynny (LPG), g) benzyny silnikowe, h) benzyny lotnicze, i) paliwa typu benzyny do silników odrzutowych, j) paliwa typu nafty do silników odrzutowych, k) inne nafty, l) oleje napędowe, m) lekkie oleje opałowe i pozostałe oleje napędowe, n) ciężkie oleje opałowe. Dopiero zaś w art. 2 pkt 2 lit. p) ustawy o zapasach wymieniono smary. Zatem zwykła wykładnia językowa prowadzi do wniosku, że smary produkowane przez skarżącą nie były paliwami w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy o zapasach. Skoro więc prawidłowe było ustalenie, że w świetle art. 5 ust. 1 i w zw. z art. 2 pkt 3 ustawy o zapasach skarżąca była zobowiązana do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, to tym samym zgodnie z art. 21b ust. 1 ustawy o zapasach była zobowiązana do wnoszenia opłaty zapasowej.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6049 Inne o symbolu podstawowym 604
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Energii