W tym miejscu należy podkreślić, że Sąd rozpoznający sprawę nie jest rodzajem trzeciej komisji egzaminacyjnej, a więc nie jest kompetentny w sprawie kolejnego ustalenia wyniku egzaminu skarżącej przez podwyższenie oceny za którykolwiek z projektów aktów notarialnych sporządzonych w części drugiej egzaminu. W świetle ustaleń Komisji Odwoławczej i prawidłowego uzasadnienia jej uchwały Sąd w składzie orzekającym nie znalazł podstaw do stwierdzenia, by uchwała ta została podjęta z naruszeniem przepisu art. 80 k.p.a. To że skarżąca nie zgadza się z ustaleniami tej Komisji i z ustaleniami egzaminatorów nie uzasadnia zarzutu naruszenia zasady swobodnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, którym to materiałem są oceniane projekty aktów notarialnych sporządzonych przez skarżącą na egzaminie.
Za sporządzenie projektu drugiego aktu notarialnego M. U. otrzymała oceny cząstkowe - dostateczny i niedostateczny.
Egzaminator wystawiający ocenę dostateczny zwrócił uwagę na szereg uchybień tej pracy zawartych na sześciu stronach opinii. Natomiast drugi z egzaminatorów do wskazanych uchybień przez pierwszego z egzaminatorów dodał także inne. Kwestia łagodniejszego podejścia do pracy skarżącej przez egzaminatora wystawiającego ocenę dostateczny za tę pracę nie zmienia faktu, że w tych samych warunkach drugi z nich uznał brak podstaw do ustalenia oceny pozytywnej. Trudno zatem w takiej sytuacji mówić o niewłaściwym wystawieniu oceny negatywnej przez drugiego z egzaminatorów, gdyż (w dalszym ciągu Sąd nie oceniając tej pracy) można by argumentację skarżącej sprowadzić do stwierdzenia o niewłaściwym wystawieniu cząstkowej oceny pozytywnej. Każdy z egzaminatorów (zgodnie z powołanym przepisem art. 74e § 2 P.n.) ocenia rozwiązanie zadania niezależnie biorąc pod uwagę w szczególności zachowanie wymogów formalnych, właściwość zastosowanych przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji, poprawność zaproponowanego przez zdającą sposobu rozstrzygnięcia problemu. W tych warunkach jeden z egzaminatorów ocenił pracę za sporządzenie przez skarżącą projektu drugiego aktu notarialnego na ocenę dostateczną, a drugi na ocenę niedostateczną, co nie dowodzi o tym, by którykolwiek z egzaminatorów powinie kierować się oceną drugiego z nich, jak i nie dowodzi nieprawidłowości wystawienia oceny negatywnej.
Komisja Odwoławcza, powołując się na właściwe przepisy i doktrynę, obszernie omówiła w uzasadnieniu uchwały uchybienia w drugim akcie notarialnych sporządzonym przez skarżącą wskazując także na prawidłowość niektórych rozwiązań. Część z tych uwag pokrywała się z uwagami odnoszącymi się do pierwszego projektu aktu. Pozostałe dotyczyły m.in.: niepotrzebnego określenia podatku od czynności cywilnoprawnych, braku rozwiązania kwestii przeniesienia pozwolenia na budowę na nabywcę, niepowołania w akcie uchwał właściwych organów spółdzielni na nabycie i zbycie udziałów, nieprawidłowe przeniesienie własności spalonej piekarni, nieprawidłowe ustanowienie hipoteki na użytkowanie wieczyste działek nr nr 42/1 i 46 oraz własności budynku na działce nr 42/1, nieprawidłowość redakcji wniosku wieczystoksięgowego (działka nr 42/1 i nr 4), brak wniosku o wykreślenie z działu I-O kw. zniszczonego budynku piekarni, brak okazania właściwej decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz zgody organu Gminy Wrocław oraz brak zgody ministra właściwego ds. Skarbu Państwa na ustanowienie hipoteki, co przy braku takiej zgody czyniło czynność w tym zakresie nieważną.
Komisja Odwoławcza, dokonując niejako ponownej oceny drugiego aktu notarialnego sporządzonego przez skarżącą wykazała, że nawet ponowne całościowe zbadanie tej pracy nie dawało podstaw do zmiany ustalonej oceny przez pierwszą instancję.
W tych warunkach Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 151 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.