Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2016 r. sprawy ze skargi A. G. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na prowadzenie działalności gospodarczej przez notariusza oddala skargę w całości
Krajowa Rada Notarialna (dalej KRN) uchwała z [...] stycznia 2016 r., nr [...], działając na podstawie art. 19 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (j.t. Dz. U. z 2014 r. poz. 164 ze zm.; dalej "Pon."), utrzymała w mocy uchwałę Rady Izby Notarialnej w [...] (dalej Rada) z [...] grudnia 2015 r., nr [...] odmawiającą wyrażenia zgody na podjęcie przez notariusz A. G. (dalej: skarżąca) dodatkowej działalności gospodarczej, polegającej na najmie turystom pokoi gościnnych wraz z wyżywieniem.
Do wydania zaskarżonej uchwały KRN doszło w następującym stanie faktycznym.
Pismem z [...] sierpnia 2015 r., uzupełnionym następnie pismami z [...] września 2015 r. oraz z [...] listopada 2015 r., skarżąca zwróciła się do Rady Izby Notarialnej w [...] o wyrażenie zgody na podjęcie dodatkowej działalności gospodarczej, polegającej na najmie turystom pokoi gościnnych wraz z wyżywieniem. Stwierdziła, że podjęcie przez nią dodatkowej działalności wynika z konieczności utrzymania domu rodzinnego stanowiącego własność jej matki, jako że ta z uwagi na stan zdrowia prowadzenia działalności gospodarczej podjąć się nie może. Skarżąca uznała, że prowadzenie tej działalności nie będzie przeszkadzać jej w pełnieniu obowiązków notariusza ani też uchybiać powadze wykonywanego zawodu, ponieważ jej działania ograniczają się do dbania o rozliczenia finansowe, nadzór i ewidencjonowanie osób przyjeżdżających, pozostałe czynności wykona przy pomocy osób trzecich.
Rada w uzasadnieniu wydanej uchwały zauważyła, że ograniczenie możliwości podejmowania przez notariusza działalności pozazawodowej jest wynikiem jego roli jako zawodu zaufania publicznego. Wskazała, że przepis art. 19 Pon., statuujący to ograniczenie, w tym § 2 przepisu zakazuje podejmowania przez notariusza zajęć, które przeszkadzałyby mu w pełnieniu obowiązków albo mogłyby uchybiać powadze wykonywanego zawodu. W szczególności przepis ten zakazuje zajmowania się przez notariusza handlem, przemysłem, pośrednictwem i doradztwem w interesach. Innymi słowy, jak podkreśliła Rada, wymieniony przepis stanowi, że notariuszowi nie wolno zajmować się szeroko pojętym wykonywaniem działalności gospodarczej.
Rada stanęła na stanowisku, że wynajem pokoi jest tym rodzajem działalności gospodarczej, do której odnosi się przewidziany przywołanym wyżej przepisem Prawa o notariacie zakaz jej prowadzenia. W ocenie Rady, prowadzenie tego typu działalności gospodarczej, co wynika z jej istoty, wymaga uczestnictwa przez osobę działalność tę prowadzącą, a nie jak to stara się postrzegać skarżąca, przez osoby wykonujące czynności techniczne związane z tą działalnością, w szeroko rozumianym "obrocie" gospodarczym w postaci np. powiązań z firmami reklamowymi, czy dostawcami niezbędnych dla prowadzenia tej działalności środków (np. żywności, środków czystości itp.). W konsekwencji Rada stwierdziła, że uczestnictwo w tak rozumianym obrocie gospodarczym może być źródłem kolizji między wynikającymi z jej prowadzenia powinnościami i istniejącymi na rynku tych usług zwyczajami, a obowiązkami notariusza oraz powagą wykonywanego przez niego zawodu.