skarg [...] SA na postanowienia Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Sędziowie : Sędzia WSA Protokolant: po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2004r. sprawy ze skarg [...] SA na postanowienia Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...] oraz nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego oddala skargi

Uzasadnienie strona 1/3

[...] S.A. - następca prawny firm: [...] S.A. i [...] S.A., zwana dalej skarżącym, złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na postanowienia Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia [...] grudnia 2003r. uchylające postanowienia tego organu z dnia [...] października 2003r. o numerach [...] i [...] i rozstrzygające o odmowie zawieszenia postępowania, wszczętego na wnioski spółek [...] S.A. i [...] S.A., z uwagi na niewystąpienie w sprawach z tych wniosków przesłanek określonych w art. 97 § 1 Kpa.

Wnioskami z dnia [...] sierpnia 2003r. wskazane firmy wystąpiły do Prezesa URTiP o zawieszenie realizacji uprawnień abonentów do zachowania przydzielonego numeru, zgodnie z art. 43 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 21 lipca 2000r. - Prawo telekomunikacyjne ( Dz. U. Nr 73, poz. 852 ze zmianami ) i jednocześnie zwróciły się o zawieszenie postępowania w powyższej sprawie do dnia ogłoszenia rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw łączności na podstawie art. 88 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy, jednak nie wcześniej, niż do dnia ogłoszenia rozporządzenia, którym mowa w art. 43 ust. 4 ustawy w zakresie regulującym szczegółowe warunki korzystania przez abonentów z uprawnień, o których mowa w art. 43 ust. 2a znowelizowanej ustawy. Wnioskodawcy podnieśli, że z art. 44 ust. 2 ustawy wynika, iż na wniosek operatora Prezes URTiP może zawiesić na czas określony realizację uprawnień abonentów w określonym przepisem zakresie, jeżeli techniczne możliwości sieci wnioskodawcy nie pozwalając na ich realizację. Taki właśnie przypadek zachodzi po stronie wnioskodawców. Brak zdolności sieci zapewniającej realizacje uprawnień abonentów wynika z faktu, iż zachowanie numeru abonenta w sieci operatora wskutek zmiany miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności, jak też w przypadku zmiany przez abonenta operatora świadczącego usługi, wymaga wykorzystania mechanizmów tzw. sieci inteligentnej. Mechanizmy te muszą być funkcjonalnie udostępnione w centralach lokalnych w sieci wnioskodawców poprzez zakup odpowiedniego oprogramowania od dostawcy central. Oznacza to przeniesienie kosztownej funkcjonalności, standardowo implementowanej tylko w wybranych centralach międzymiastowych tranzytowych do rozbudowanej warstwy lokalnej. Poza tym wersja sygnalizacji IUSP zaimplementowana przez wnioskodawców na podstawie załącznika nr 5 do rozporządzenia z dnia 4 września 1997r. w sprawie wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla urządzeń linii i sieci telekomunikacyjnych zakładanych i używanych na terytorium Polski, nie jest dostosowana do przenoszenia wiadomości sygnalizacyjnych umożliwiających wykonywanie uprawnień do zachowania przydzielonego numeru w zakresie, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy oraz art. 43 ust. 2a znowelizowanej ustawy. Ponieważ na podstawie art. 150 ust. 1 ustawy rozporządzenie utraciło moc obowiązującą, a Minister Infrastruktury nie wydał rozporządzenia wykonującego delegacje ustawową zawartą w art. 88 ust. 2 ustawy nie są znane wnioskodawcom wymagania techniczne i eksploatacyjne, którym będzie musiała sprostać eksploatowana przez nich sieć. Do dnia złożenia wniosku, nie zostało również wydane rozporządzenie wykonujące delegacje art. 43 ust. 4 ustawy w zakresie określającym szczegółowe warunki korzystania przez abonentów z uprawnień, o których mowa w art. 43 ust. 2a znowelizowanej ustawy. Brak tych przepisów uniemożliwia wnioskodawcom rozpoznanie sposobu wykonywania obowiązków, który będzie mógł zostać uznany za spełniający wymagania prawem określone. Jako podstawę wniosków o zawieszenie postępowania - skarżący wskazał art. 97 § 1 pkt 4 Kpa. uznając, iż zakończenie postępowania uzależnione jest od rozstrzygnięć prawodawczych, które ma podjąć Minister Infrastruktury jako właściwy do wydania na podstawie art. 88 ust. 2 pkt 2 oraz art. 43 ust. 4 ustawy stosownych rozporządzeń. Zaznaczono, że art. 97 § 1 pkt 4 Kpa. nie pozostawia organowi swobody co do zawieszenia prowadzonego postępowania.

Strona 1/3