Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędzia WSA Dariusz Zalewski Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2013 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia patentu oddala skargę
VI SA/Wa 636/13
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. Urząd Patentowy RP, na podstawie art. 90 ust. 1 pkt 3 i art. 224 ust. 4 oraz art. 245 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku J. O. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lipca 2012 r. stwierdzającą wygaśnięcie z dniem [...] listopada 2011 r. patentu na wynalazek oznaczony numerem Pat-207811 z powodu nieuiszczenia w przewidzianym terminie opłaty za 8. rok ochrony wynalazku.
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Urząd Patentowy wskazał, że decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. stwierdził wygaśnięcie z dniem [...] listopada 2011 r. patentu na wynalazek pt.: "Wielofunkcyjny stół do ćwiczeń siłowych ręki" oznaczonego numerem Pat-207811 z powodu nieuiszczenia w przewidzianym terminie opłaty za 8. okres ochrony wynalazku.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy uprawniony podniósł, że powodem uchybienia terminu do uiszczenia wymaganej opłaty były problemy zdrowotne i finansowe. Wraz z wnioskiem uiścił na rachunek Urzędu m.in. zaległą opłatę za 8. okres ochrony patentu powiększoną o opłatę dodatkową w wysokości 30% opłaty należnej z tytułu uiszczenia opłaty za ochronę po upływie wyznaczonego terminu.
Organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 90 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo własności przemysłowej patent wygasa na skutek nieuiszczenia w przewidzianym terminie opłaty okresowej.
W myśl zasady wyrażonej w art. 224 ust. 2 powyższej ustawy opłaty za dalsze okresy ochrony powinny być uiszczane z góry, nie później niż w dniu, w którym upływa poprzedni okres ochrony. Wyjątkowo opłaty takie mogą być uiszczane w ciągu 6 miesięcy po upływie powyższego terminu, przy równoczesnym uiszczeniu opłaty dodatkowej w wysokości 30% opłaty należnej (art. 224 ust. 4 zd. 1). Powyższy termin "dodatkowy" nie podlega jednak, w myśl art. 224 ust. 4 zd. 2, przywróceniu.
Organ stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie ostatnim dniem 7 roku ochrony wynalazku był 10 listopada 2011 r., tak więc podstawowy termin do uiszczenia opłaty okresowej za kolejny - 8. rok ochrony wynalazku, upływał w tymże dniu. Zgodnie jednak z przepisem art. 224 ust. 4 zd. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej opłata za 8. rok ochrony wynalazku wraz z opłatą dodatkową w wysokości 30% opłaty należnej mogła być przez uprawnionego wniesiona w dodatkowym 6 miesięcznym terminie tj. do 10 maja 2012 r. Z uwagi na to, że uprawniony nie wniósł wymaganej opłaty w żadnym z powyższych okresów, a zarazem w świetle art. 224 ust. 4 zd. 2 ustawy p.w.p. nie ma możliwości przywrócenia terminu do wniesienia opłaty okresowej za kolejny rok ochrony wynalazku, Urząd Patentowy uznał, że zostały spełnione ustawowe warunki, określone w art. 90 ust. 1 pkt 3 ustawy p.w.p., wymagane do wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie z dniem 10 listopada
2011 r. patentu na wynalazek oznaczony numerem Pat-207811.
Urząd Patentowy stwierdził nadto, iż w sprawie nie wystąpiły nadzwyczajne okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę do uwzględnienia uchybienia terminu zgodnie z art. 243 ust. 6 ustawy Prawo własności przemysłowej, w myśl którego do terminów uchybionych z powodu nadzwyczajnych okoliczności stosuje się odpowiednio przepisy o zawieszeniu biegu przedawnienia z powodu siły wyższej i wyjaśnił, iż pojęcie siły wyższej ujmowane jest w orzecznictwie i doktrynie jako zdarzenie zewnętrzne, które ma charakter nadzwyczajny, któremu nie można zapobiec. Do niniejszej kategorii zaliczane są zdarzenia o charakterze katastrof przyrodniczych (np. powodzie, huragany, trzęsienia ziemi) lub nadzwyczajnych zaburzeń życia zbiorowego (np. wojna, rozruchy), które uniemożliwiają uprawnionemu dokonanie określonej czynności. Zdaniem organu za nadzwyczajną okoliczność w rozumieniu powyższych przepisów nie mogą być zatem uznane problemy zdrowotne czy przejściowe kłopoty finansowe uprawnionego.