W tej sytuacji - i to stanowi już część odpowiedzi na zarzut czwarty skargi - organ orzekający w sprawie miał prawo uznać, że oczekując na wygranie odpowiedniego konkursu skarżący pozostaje w istocie w ciągłej gotowości do uruchomienia działalności gospodarczej w zgłoszonym zakresie.
Sąd w składzie orzekającym w sprawie podziela ocenę organów NFZ, przejętą zresztą z orzecznictwa sądów administracyjnych, iż nieuprawnione jest twierdzenie, że działalność gospodarcza wykonywana jest wyłącznie wówczas, gdy przedsiębiorca świadczy konkretną usługę. Prowadzenie działalności gospodarczej polega bowiem zarówno na stworzeniu odpowiednich warunków do jej wykonywania, oczekiwaniu na zamówienie, jak i na faktycznym wykonywaniu zleconej pracy. Nie ma zatem możliwości formalnego prowadzenia działalności gospodarczej w celu ubiegania się o realizację zamówień, czy też wygrywania konkursów bez uprzedniego wykonania przez przedsiębiorcę określonych czynności, a tym samym bez obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.
Inna wykładnia w tej kwestii (co sugeruje skarżący) prowadziłaby według Sądu do dekompozycji systemu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych z tytułu prowadzenia przez osoby fizyczne działalności gospodarczej.
Odnosząc się w końcu do zarzutu nie poinformowania przez odpowiednie organy skarżącego o zmianie art. 66 ustawy o świadczeniach w ten sposób, że ".. każda osoba posiadająca wpis do ewidencji działalności gospodarczej jest objęta ubezpieczeniem zdrowotnym. (czytaj: przymusowym)", należy zauważyć, że sama zasada podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą nie uległa zmianie od czasu podjęcia tej działalności przez skarżącego. Trzeba też przypomnieć, że zwłaszcza przedsiębiorców obowiązuje zasada powszechnej znajomości prawa, a żaden organ administracji publicznej, wobec przyjętych zasad publikacji aktów prawnych, nie ma obowiązku zawiadamiania obywateli o zmianie dotyczących ich przepisów prawnych.
Ponadto oceniając zaskarżoną decyzję Sąd nie stwierdził żadnych innych uchybień, których istnienie powinien uwzględnić z urzędu.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270) orzekł jak w sentencji wyroku.