Należy przy tym zwrócić uwagę, że zakres działalności zgłoszonej przez skarżącego był b. szeroki (obejmuje: 33.20.Z Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia; 35.11.Z Wytwarzanie energii elektrycznej; 35.12.Z Przesyłanie energii elektrycznej; 35.13.Z Dystrybucja energii elektrycznej; 35.14.Z Handel energią elektryczną; 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych; 46.52.Z Sprzedaż hurtowa sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego; 46.61.Z Sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego wyposażenia; 66.19.Z Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych; 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania; 71.20.B Pozostałe badania i analizy techniczne; 72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych; 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania; 77.39.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane) i choćby charakter niektórych usług, jak np. wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane, nie wskazywał na to, że zgłoszenie miało charakter potencjalny, tzn. dotyczyło działalności, którą skarżący zamierzał dopiero podjąć.
Przedstawionemu domniemaniu skarżący przeciwstawił jedynie twierdzenie (w piśmie z dnia [...] listopada 2010 r.), że "działalność gospodarcza nie została uruchomiona", albowiem do dnia dzisiejszego nie wygrał jeszcze żadnego konkursu. W świetle wymagań wynikających z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o świadczeniach w zw. z art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, regulujących obowiązek i okres obowiązkowego podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, twierdzenie to trudno uznać za wystarczający dowód nie rozpoczęcia przez skarżącego działalności gospodarczej i jej nie prowadzenia przez wskazany w zaskarżonej decyzji okres.
W tej sytuacji - i to stanowi już część odpowiedzi na zarzut czwarty skargi - organ orzekający w sprawie miał prawo uznać, że oczekując na wygranie odpowiedniego konkursu skarżący pozostaje w istocie w ciągłej gotowości do uruchomienia działalności gospodarczej w zgłoszonym zakresie.
Sąd w składzie orzekającym w sprawie podziela ocenę organów NFZ, przejętą zresztą z orzecznictwa sądów administracyjnych, iż nieuprawnione jest twierdzenie, że działalność gospodarcza wykonywana jest wyłącznie wówczas, gdy przedsiębiorca świadczy konkretną usługę. Prowadzenie działalności gospodarczej polega bowiem zarówno na stworzeniu odpowiednich warunków do jej wykonywania, oczekiwaniu na zamówienie, jak i na faktycznym wykonywaniu zleconej pracy. Nie ma zatem możliwości formalnego prowadzenia działalności gospodarczej w celu ubiegania się o realizację zamówień, czy też wygrywania konkursów bez uprzedniego wykonania przez przedsiębiorcę określonych czynności, a tym samym bez obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.
Inna wykładnia w tej kwestii (co sugeruje skarżący) prowadziłaby według Sądu do dekompozycji systemu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych z tytułu prowadzenia przez osoby fizyczne działalności gospodarczej.
Odnosząc się w końcu do zarzutu nie poinformowania przez odpowiednie organy skarżącego o zmianie art. 66 ustawy o świadczeniach w ten sposób, że ".. każda osoba posiadająca wpis do ewidencji działalności gospodarczej jest objęta ubezpieczeniem zdrowotnym. (czytaj: przymusowym)", należy zauważyć, że sama zasada podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą nie uległa zmianie od czasu podjęcia tej działalności przez skarżącego. Trzeba też przypomnieć, że zwłaszcza przedsiębiorców obowiązuje zasada powszechnej znajomości prawa, a żaden organ administracji publicznej, wobec przyjętych zasad publikacji aktów prawnych, nie ma obowiązku zawiadamiania obywateli o zmianie dotyczących ich przepisów prawnych.
Ponadto oceniając zaskarżoną decyzję Sąd nie stwierdził żadnych innych uchybień, których istnienie powinien uwzględnić z urzędu.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270) orzekł jak w sentencji wyroku.